Wednesday, January 31, 2018

Wywiady Klubowe: Rozmowa z Karoliną Duszką

Dzisiaj Wywiady powracają do Szwajcarii, gdzie mieszka Karolina.

Karolino, witaj w Wywiadach!
Powiedz nam, gdzie jest Twoje miejsce w Polsce?

Mam dwa takie miejsca, a raczej miasta. Pierwsze to Kraków, w którym studiowałam i do którego wracam z sentymentem. Drugie to Nowy Sącz, skąd pochodzę.


Jak dawno temu wyjechałaś z Polski?

Nie tak dawno temu, bo w sierpniu 2015 roku.

Kraj i przyczyna Twojej emigracji to...

Wyjechałam do Szwajcarii, do Zurychu. Powodem mojej emigracji były dwie ogromne chęci: chęć rozwijania się i chęć spełniania marzeń.

Czym zajmujesz się na co dzień?

Pracuję w kawiarni na Niederdorf w Zurychu, piszę i dużo się uśmiecham. :-)


Jakie masz hobby / co lubisz robić w czasie wolnym?

Moją największą pasją jest literatura dla dzieci. Zbieram książki z całego świata, a najciekawsze (te z bogatymi artystycznie ilustracjami, bądź o kontrowersyjnych tematach) umieszczam w mojej blogowej Bibliotece na Końcu Świata.

Jestem wielką entuzjastką kawy i wszystkiego, co kryje się pod tym słowem. A kryje się tak wiele! Biała filiżanka z samego rana, szeroka gama nut smakowych, rozmaite tradycje i sposoby podawania kawy na całym świecie, opowieści o dalekich krajach, w których dojrzewają owoce kawowca i miejskie kawiarnie, w których można przesiadywać godzinami. Jest się czym zachwycać.
Uwielbiam tańczyć: lindy hop, charleston, hula. W Polsce tańczyłam również step amerykański. Gram na gitarze i harmonijce (country, folk), śpiewam.
Spaceruję po świecie, obserwuję, fotografuję.
Godzinami przesiaduję w zuryskich kawiarniach.

Z czego jesteś dumna?

Z mojej Biblioteki na Końcu Świata i z tego, że przyjechałam do Zurychu sama i na własną rękę zaczęłam budować tu życie „od zera". I całkiem mi się ono podoba.

Kiedy zaczęłaś pisać bloga / o czym piszesz na blogu?

Mój blog ma już swoje lata. Powstał w 2011, kiedy wyjechałam na rok do Finlandii jako au-pair. Spisywałam wtedy na nim swoje wrażenia z pobytu na dalekiej północy. Dziś blog skupia się bardziej w tematyce życia na emigracji. I oczywiście, jest tam też moja Biblioteka na Końcu Świata.


Czym jest dla Ciebie Klub Polki?

Jedną wielką inspiracją.

Co jeszcze chciałabyś nam powiedzieć o sobie?

Tyle o mnie, a Wam życzę dobrego dnia!
KAROLINA DUSZKA

Strony Karoliny: 
Blog: Co ja wyprawiam
Facebook
Instagram

Karolino, dziękujemy za spotkanie. Miło było wypić aromatyczną kawę w twoim towarzystwie. Jeśli będziecie przejazdem w Zurychu, być może spotkacie tam Karolinę w jednej z miejscowych kawiarni...

Zdjęcia: Karolina Duszka



Wednesday, January 24, 2018

Sarah Knox Taylor

Sarah Knox Taylor was the second daughter of our distant but direct relation Zachary Taylor and his wife Margaret Mackall Smith.  It makes Sarah our 5th cousin four times removed*.

Sarah was born on March 6, 1814 in  Petit Rocher/Ft. Knox II, Vincennes, Knox County, Indiana Territory. Her middle name was related to the place where she was born: Fort Knox.

When Sarah was a teenage girl, she fell in love with Mr. Jefferson Davis who was the deputy of her father - commander of the fort where they all lived. The affection was mutual - young Jefferson fell for Sarah as well. Although Sarah's father regarded Mr. Davis as a good officer, he was not very keen on their plans to be together. Mr. Taylor's older daughter Ann Mackall had already been married to an army man (Dr. Robert Crooke Wood) and the father did not want Sarah to marry a soldier as well. Mr. Taylor wanted Sarah to have a peaceful and happy life. Being a wife of an officer meant moving from place to place and life in harsh conditions.


Jefferson Davis was transferred to a different post in St. Louis. However, it did not stop his relationship with Sarah. The young ones stayed in touch via letters. Soon, Jefferson decided to quit his military carrier. He was given some land by his brother in Mississippi and was willing to develop a plantation.

21-year-old Sarah and (six years older) Jefferson got married on 17 June 1835 in Kentucky, at Sarah's aunt's place. Later, the newlyweds went on a trip as they planned to visit Jeff's sister in Louisiana.

Unfortunately, the young couple got seriously ill during their honeymoon - they both contracted malaria. Sadly, Sarah did not make it and died on September 13, 1835. Sarah and Jefferson had only been married for about three months. Sarah's spouse survived and recovered. Young Sarah was buried at the nearby cemetery which is now known as Locust Grove State Historic Site .


Mr. Jefferson Davis remarried ten years later.


Louisiana was an unlucky place for the Taylors' family. Not only Sarah but also two youger sisters of Sarah's - Octavia Pannell (4) and Margaret Smith (1) - died of some feverish illness there in 1920.


You can read more about Sarah's life (including a letter written to her by her fiance Jefferson Davis) here.


Credits:

*information given according to my MyHeritage ancestry research/findings.

1. Picture of Sarah Knox Taylor - See page for author [Public domain], via Wikimedia Commons
2. Picture of Jefferson Davis -  Mathew Brady [Public domain], via Wikimedia Commons




Wednesday, January 17, 2018

Andrew Morgan Gant

Andrew Morgan Gant - our 2nd cousin twice removed - was born on March 10, 1872, in Sumner County, Tennessee. He was the fifth child (the third son) of James Abram Gant and Soviah Elizabeth Rippy.

In 1880 the family still lived in Tennessee at District 12, Sumner County (Census records)*.

J Abram Gant
Age 40
Sophia E Gant wife
39
Dona Gant daughter
15
L Lee Gant son
12
M Alice Gant daughter
10
Andrew M Gant son
8
James K Gant son
6
Mary E Gant daughter
6
Wm Sidney Gant son
3
Orlando W Gant son
a few months old

Mr. James Abram Gant was a farmer. The Census paper from the 1880 year informs also that other Gant family members lived in the same area, very close to his farm. It was his three years younger brother William Henry with 36-year-old wife Malinda Frances nee Cline and their children Anne Laura (9), Alonzo Wilson (7) and Herman Franklin (5). Then, the third Gant's farm at District 12 was the one run by Andrew's 22-year-old cousin Joseph Mansfield Gant (son of Jonathan Kerr Gant - James Abram's brother) and his 17-year-old wife Cynthia Henrietta nee Anglea.

A bit farther from Andrew's family's farm, but still at the same 12th District, there were two farms which belonged to two relations as well.

#1 was the farm of Mr. Andrew Jackson Cline (born in 1806) who was Malinda's father. In 1880, he lived there with his wife Mary Cynthia nee Fykes (born in 1815).

Farm # 2 was the one run by Malinda's cousin John William Cline (b. 1838 in TN). His wife was Louisa Elizabeth "Lucy" Riggs. In 1880, they lived on the farm with their 10 children.


What is even more interesting, other families and surnames mentioned on the above page of the 1880 Census records, were also keens of Andrew Morgan Gant's. John W. T. Mattox was related to the Gant family through intermarriages of the Mattox, Gant, and Perdue people. John's wife R. Sophia nee Fykes was not a stranger in the family either. The Fykes surname appears in the family tree - they were related to the Clines. Just to remind you that Malinda Frances Cline was married to Andrew Morgan's father's brother. Anyway, R. Sophia Mattox died in 1885, five years after that Census.

There is more. Family #121 listed on the page: Alexander Dallas Braswell, his wife Elvira Isabell and their six children. Elvira's maiden name was Cline. She was a sister of Malinda Frances. And it is not all! Family #122: John I J Charlton (54), wife Amanda M (48) nee Satterfield, their five children and Amanda's mother Dorcas Satterfield born Thacker (74). The Charltons were related to the Gants and Clines via marriages with the Anglea and the Rippy families. I think it's amazing that they all lived close to each other.

According to the family notes, the closest relations most likely called Andrew Morgan Gant by his middle name as this is how the picture of him was labeled.


The last event in Morgan's immediate family which happened and was recorded in Tennessee was the marriage of his brother Louicillious Lee Gant and Miss Johnetta Isabella Anderson. The ceremony took place in Sumner County, TN on August 26, 1889. Johnetta's parents were Mr. John Austin Anderson and Ms. Sarah Austin.

Morgan's other siblings and parents very likely moved to Texas by 1886 as Martha Alice Gant, Morgan's sister, married Mr. John Edward Dupree in 1890, in Plano, Collin County, Texas. Maybe Morgan stayed in TN with Louicillious and his wife? The first three children of the Loucillious Gants' were born in Tennessee. The fourth one, Gracie, was born in Texas on December 3, 1890. It seems, that by then, they all must have joined the rest of the family who had already lived in Texas.

Anyway, according to my research, Andrew Morgan Gant got married in 1891 in Tennessee. The girl she married was Miss Nannie Ann Gunter, born on April 19, 1877, in Frankenwing Co., TN. If my finds are correct, she was about 14 then (she was 5 years younger than her spouse). Nannie's parents were William Jackson Gunter and Loretta F McCrackin.

In 1891, there was another marriage in the Gant family. Morgan's sister Mary Emma tied the knot with Mr. W. R. Hart of Kentucky. It was on December 16, 1891, in Collin County, TX.

Morgan and Nannie's first child, Claude was born in Plano, Texas on September 2, 1892. Unfortunately, the boy lived about a month only - he died on October 23, 1892. Two years later, the young couple mourned their daughter Teenie who was born on March 7, 1894 (in Plano as well) and left this world on March 24, 1894.

A year later, on August 23, 1895, the second daughter was welcomed to the family. Her name was Georgia Lue.

Very sadly, the fourth child and the second son of Morgan and Nannie's, Oliver Jack, did not survive either. He was born on January 7, 1898, and he lived only 5 months - he passed on June 6, 1898.

In the very same year, there was a happier event in the family - Morgan's younger brother Sidney William (born on Nov. 26, 1876, in TN) married Miss Mollie Ann Massey (born on July 24, 1881, in Macon, Bibb Co., GA). Mollie was a daughter of Hugh Elbert Massey and Arminta Irna Hogan (nee Wilson).

In 1900 another Census** was carried out. At that time, Andrew Morgan and Nannie lived at Justice Precinct 5 (west part) Plano town, Collin, Texas.

Andrew M Gant
age 27 - born Tennessee

Nannie Gant

wife


23

- born Tennessee
Georgia L Gant daughter
5
- born in Texas

The records say that Morgan was a farmer, he rented a farm which was situated close to his father's farm. Studying the information included on the Census page, we can also find out that Morgan's mother Soviah was illiterate.


In 1900, some family members, the Gants' relatives, were recorded in the same Plano area as well. There was Capt. James Kennon Aldridge (born in TN in 1829), his wife Mariah Letitia nee Lively (born in 1843 in KY) and their children. John Kennon's son Joel Lively (born in 1864, in Plano, TX) his wife Lizzie nee Dye (born in 1873 in Plano too) and their 8-year-old daughter Fannie were listed in the Census then as well. Other surnames which we can find on the very same page of the 1900 records and also appear in the family tree are: Fykes, Brent and Rice. However, so far I have not found the connection of those particular individuals to Morgan's family branch.

Around 1900, there was a marriage in the family. Andrew Morgan's youngest brother Walter Orlando was the groom. According to the records, he was the only one who stayed in Tennessee. Maybe because his bride Hattie Jane Anglea was from there as well. Actually, she was the two brothers' distant cousin.

Tennessee, County Marriages, 1790-1950
Name: Walter Gant
Event: Type Marriage
Event Date: 23 Nov 1899
Event Place: Sumner, Tennessee, United States
Gender: Male
Spouse's Name: Hattie Anglea
Spouse's Gender: Female


Record Source:
"Tennessee, County Marriages, 1790-1950," database with images, FamilySearch (https://familysearch.org/ark:/61903/1:1:QKH3-C5P9 : 22 December 2016), Walter Gant and Hattie Anglea, 23 Nov 1899; citing Sumner, Tennessee, United States, Marriage, p. , Tennessee State Library and Archives, Nashville and county clerk offices from various counties; FHL microfilm 467,487.

A year later, another daughter was born to Andrew and Nannie. They named her Maud Ruth.
The family was growing. The fourth baby girl came to this world on February 20, 1903. It was little Bessie B.

In the very same year, Andrew Morgan lost his mother Soviah. She passed on December 23, 1903. That year Christmas must have been very sad for the family. Soviah Elizabeth Gant was buried at the Municipal Cemetery in Plano.

About four years later, Andrew and his wife celebrated the birth of their youngest girl Elsie May.

In 1910***, Morgan, his wife and children still lived at Justice Precinct 5, Collin, Texas.  

A M Gant
Age 38
Nannie Gant wife
33
Georgia Gant daughter
14 born in Texas
Maud Gant daughter
9 b. in Texas
Bessie Gant daughter
7 b. in Texas
Elsie Gant daughter
3 b. in Texas
Jesse Gunter hired man
22 b. in Texas

The "hired man" was Nannie's brother Jesse Davis (b. Nov. 17, 1887, Texas). Most probably, he worked with Andrew at the farm.

Their closest neighbors were not Morgan's parents. It seems Sidney William and his wife Mollie had taken over the farm which previously belonged to Sidney and Andrew's parents.  The young couple and their five children were the closest neighbors of Andrew and Nannie's.

I am not sure where James Abram, Morgan's father, lived in 1910 as I have found no records regarding the man. Maybe he lived with Andrew Morgan and Nannie.

A year after the Census, Andrew Morgan's family had a really happy Christmas Eve. They celebrated the marriage of Georgia Lue's. Her spouse was Greenberry Mayes born on April 28, 1888, in Morristown, Hamblen, Tennessee. Georgia's in-laws were Andrew Johnson Mayes and Susan Marinda Mathes of Tennessee.

Texas Marriages, 1837-1973
Name: G. B. Mayes
Spouse's Name: Georgia Gant
Event Date: 24 Dec 1911
Event Place: Collin, Texas


Record Source:
"Texas Marriages, 1837-1973," database, FamilySearch (https://familysearch.org/ark:/61903/1:1:FXSS-VM1 : 11 February 2018), G. B. Mayes and Georgia Gant, 24 Dec 1911; citing Collin, Texas, , reference p 344 cn 214; FHL microfilm 1,289,603. 

Georgia and Greenberry had five children: Nannie Sue (b. Sept. 1912, in Plano - d. March 30,  1913), Helen Ruth (b. Oct. 1, 1913 - d. Feb. 18, 1999), Frederick Ray (b. Nov. 15, 1920 in Murphy, Collin, TX - d. March 14, 1995, Plano, Collin Co.), Bessie Mae (b. Feb. 8, 1923 in Murphy - d. Sept. 22, 1992 in Dallas, TX) and James Lynn (b. Dec. 11, 1931 Murphy - d. July 8, 2009 in Frisco, Denton County, TX).

On April 1, 1914, Andrew's father, James Abram Gant left this world. He was buried in Plano, next to his wife Soviah.


Clipping source:
Logsdon, Ernest. The Plano Star-Courier. (Plano, Tex.), Vol. 25, No. 45, Ed. 1 Thursday, April 2, 1914, newspaper, April 2, 1914; Plano, Texas. (https://texashistory.unt.edu/ark:/67531/metapth601735/: accessed June 10, 2019), University of North Texas Libraries, The Portal to Texas History, https://texashistory.unt.edu; crediting Collin County Genealogical Society.

The 1920 Census**** shows that Andrew and Nannie lived with their daughters and Jesse Gunter at Justice Precinct 5, Collin, Texas.

A Morgan Gant

age 47
Nanny Gant     wife 43
Maude R Gant daughter
19
Bessie Gant daughter
16
Elsie M Gant daughter
13
Jessie Gunter brother-in-law
28

Andrew and his brother Sidney William were no longer neighbors in 1920. Possibly Andrew + family moved (to Murphy?). We can see that different people lived by their place. On the same page of that Census, there is the name of Andrew's sister's (Orpha K.'s) mother-in-law Delia Adeline Starnes. Delia was widowed in 1904 (her husband was Bishop Ellis Starnes of SC). In 1920, she lived with her 77-year-old mother Mrs. Margaret L Merrit. Another relation who lived close to Andrew Morgan then was Delia's son and Orpha's brother-in-law Thomas Dewey Starnes. His wife Rosa Lee Hooper and a year-old daughter Mary E. were also recorded by Census in 1920.

The youngest daughter of Andrew's, Elsie May, got married at the age of 18, on March 4, 1925. Her husband was O'Neal B. Hillin.

Texas, County Marriage Records, 1837-1965
Name: Oneal B Hillin
Titles and Terms: Mr
Event Type: Marriage
Event Date: 04 Mar 1925
Event Place: Collin, Texas, United States
Gender: Male
Spouse's Name: Elsie Mae Gant
Spouse's Titles and Terms: Miss
Spouse's Gender: Female
Page 331


Record Source:
"Texas, County Marriage Records, 1837-1965," database with images, FamilySearch (https://familysearch.org/ark:/61903/1:1:K61Y-M9H : accessed 22 March 2018), Oneal B Hillin and Elsie Mae Gant, 04 Mar 1925, Marriage; citing Collin, Texas, United States, various county clerk offices, Texas State Library and Archives Commission, Texas Dept. of State Health Services and Golightly-Payne-Coon Co.; FHL microfilm 2,316,241. 

Elsie and Oneal had two children (at least this is what I have found so far) Bobby Oneal (b. 1926) and Nannie E (b. 1935).

Very likely there were three marriages in the family - year after year.

Maud Ruth married Jake Logan Brand of Justice Precinct 3, Dallas, TX (born on August 20, 1901), son of Albert Roscoe Brand and Alabama Elizabeth Sachse's. Maud and Jake had two children Dorothy Sue (b.1927) and Jake Logan Brand Jr. (b. 1939).

Bessie B Gant, another daughter of Andrew's, possibly got married around 1927. Her spouse was Henry Barton Jones (born on Oct. 25, 1901). The couple had three daughters Tommie Lee (b. September 12, 1928, in Murphy - d. Nov. 28, 2013, in Marshall, Harrison County, TX), Bettie Ruth (born Oct. 18, 1936), and Mary Bess (b. on May 20, 1942, in Dallas, Dallas Co., TX).

In 1951, Andrew Morgan's health deteriorated suddenly due to cerebral hemorrhage. He was 79 then. Probably after the stroke, Andrew was (at least) partially disabled/paralyzed.

I do not know who looked after him later. Probably, it was his wife Nannie. It must have been a hit to the wife. I reckon the family tragedy and changed life circumstances were too much of a load to her as she herself had a stroke as well. However, the death certificate states that the reason of that was (untreated?) hypertension. Nannie lived in Murphy then, but she was treated at the City County Hospital in McKinney for two days. Sadly, on October 29, 1952, Nannie Ann passed away. The death certificate was confirmed by Mrs. J L Brand - it was Maude Ruth Brand, Nannie, and Morgan's daughter.

Texas Deths Records
Name: Nannie Ann Gant
Event Type: Death
Event Date: 29 Oct 1952
Event Place: McKinney, Collin, Texas, United States
Gender: Female
Marital: Status Married
Birth Date: 19 Apr 1877
Birthplace: Tennessee
Father's Name: Jack Gunter
Mother's Name: Loretta Mccrackin
Certificate Number: 53248


Record Source:
"Texas Deaths, 1890-1976," database with images, FamilySearch (https://familysearch.org/ark:/61903/1:1:K3ZH-GYR : 13 March 2018), Nannie Ann Gant, 29 Oct 1952; citing certificate number 53248, State Registrar Office, Austin; FHL microfilm 2,113,701.

The family used the service of Harrington Funeral Home represented by Mr. J O Harrington. Nannie Ann Gant was buried at Plano Mutual Cemetery.

It seems that a few months after Nannie's death, her husband was placed in an institution which was in Dallas County (possibly in Dallas) where he stayed for about 8 months till his death. The address of the place given on death certificate was "Royal Lane Rt. 6, Box 332."

Almost a year later, Andrew Morgan's condition got worse - it was pneumonia which was treated for two days with no positive results. Andrew Morgan Gant passed away on August 25, 1953. He lived 81 years, 4 months and 25 days.

Texas Deaths
Name: Andrew Morgan Gant
Event: Type Death
Event Date: 05 Aug 1953
Event Place: Dallas, Texas, United States
Gender: Male
Marital Status: Widowed
Birth Date: 10 Mar 1872
Birthplace: Tennessee
Father's Name: Abram Gant
Mother's Name: Savara Rippy
Certificate Number: 40370


Record Source:
"Texas Deaths, 1890-1976," database with images, FamilySearch (https://familysearch.org/ark:/61903/1:1:K397-N1V : 13 March 2018), Andrew Morgan Gant, 05 Aug 1953; citing certificate number 40370, State Registrar Office, Austin; FHL microfilm 2,113,981.

As it was previously, the family member who confirmed the data on the death certificate was Mrs. J L Brand. And again, Harrington Funeral Home took care of Andrew's burial. He rests with his wife at the cemetery in Plano.


As for Andrew Morgan and Nannie Ann's daughters

Georgia Lue Mayes remarried circa 1973. Her second husband was Mr. Leffel Gant, a widower - they lived in Dallas. Georgia was treated at a hospital in Dallas for several weeks due to severe health problems. She died on December 28, 1973, and was buried in Plano (the Harrington Funeral Home mentioned above had turned to Harrington-Betcher-Dickey).



Bessie B passed on Sept. 3, 1975, at her home in Murphy, Rt.2 Box 136 Plano, TX.

Record Source:
"Texas Deaths, 1890-1976," database with images, FamilySearch (https://familysearch.org/ark:/61903/1:1:K386-86T : 13 March 2018), Bessie B Jones, 03 Sep 1975; citing certificate number 66373, State Registrar Office, Austin; FHL microfilm 2,243,829.


Maude Ruth died on July 17, 1986, in Dallas, Dallas Co.

Texas Death Index
Name: Maudie Ruth Brand
Gender: Female
Event Date: 17 Jul 1986
County: Dallas
Event Place: Dallas, Texas, United States


Record Source:
"Texas Death Index, 1964-1998," database, FamilySearch (https://familysearch.org/ark:/61903/1:1:JVRB-JT5 : 5 December 2014), Maudie Ruth Brand, Dallas, Texas, United States; citing Department of State Health Services, Austin.


Elsie May died on November 7, 1985, in the city of Dallas, TX.

Texas Deaths
Name: Elsie Mae Hillin
Gender: Female
Event Date: 07 Nov 1985
County: Dallas
Event Place: Dallas, Texas, United States
 

Record Source:
“Texas Death Index, 1964-1998,” database, FamilySearch (https://familysearch.org/ark:/61903/1:1:JVRN-73K : 5 December 2014), Elsie Mae Hillin, Dallas, Texas, United States; citing Department of State Health Services, Austin.



Credits:
Photos of gravestones: mystic75054
findagrave.com Information and census data: familysearch.org

*  "United States Census, 1880," database with images, FamilySearch (https://familysearch.org/ark:/61903/1:1:MDWX-BF8 : 15 July 2017), Sophia E Gant in household of J Abram Gant, District 12, Sumner, Tennessee, United States; citing enumeration district ED 218, sheet 186A, NARA microfilm publication T9 (Washington D.C.: National Archives and Records Administration, n.d.), roll 1282; FHL microfilm 1,255,282.

** "United States Census, 1900," database with images, FamilySearch (https://familysearch.org/ark:/61903/1:1:M3LQ-X57 : accessed 17 January 2018), Sofia E Gant in household of James A Gant, Justice Precinct 5 (west part) Plano town, Collin, Texas, United States; citing enumeration district (ED) 16, sheet 23B, family 453, NARA microfilm publication T623 (Washington, D.C.: National Archives and Records Administration, 1972.); FHL microfilm 1,241,621.

*** "United States Census, 1910," database with images, FamilySearch (https://familysearch.org/ark:/61903/1:1:M2SC-SRF : accessed 17 January 2018), Nannie Gant in household of A M Gant, Justice Precinct 5, Collin, Texas, United States; citing enumeration district (ED) ED 21, sheet 2A, family 27, NARA microfilm publication T624 (Washington D.C.: National Archives and Records Administration, 1982), roll 1540; FHL microfilm 1,375,553.

**** "United States Census, 1920," database with images, FamilySearch (https://familysearch.org/ark:/61903/1:1:MCMS-421 : accessed 17 January 2018), Elsie M Gant in household of A Morgan Gant, Justice Precinct 5, Collin, Texas, United States; citing ED 23, sheet 5A, line 33, family 88, NARA microfilm publication T625 (Washington D.C.: National Archives and Records Administration, 1992), roll 1789; FHL microfilm 1,821,789.



Monday, January 15, 2018

Wywiady Klubowe: Rozmowa z Anną Jędrzejczyk

Witamy wszystkich w Nowym Roku! Cieszymy się, że nas odwiedziliście, by przeczytać kolejny odcinek naszej Klubowej serii.

Witamy się również z Anną, pierwszą uczestniczką Wywiadów Klubu Polki na Obczyźnie w roku 2018.

Anno, gdzie jest Twoje miejsce w Polsce?

Urodziłam się w Jaśle, małym mieście na Podkarpaciu – tam się wychowywałam i chodziłam do szkoły. Następnie przez 5 lat studiowałam w Krakowie, a potem wyjechałam do Warszawy. Mieszkałam tam przez kilka lat, by później wyjechać do Niemiec i po kilku latach powrócić. Obecnie ze względu na studia doktoranckie na Uniwersytecie Warszawskim zasadniczo stacjonuję w Warszawie, choć nadal często wyjeżdżam. Każde z tych polskich miast w jakiś sposób mnie ukształtowało i nie potrafię powiedzieć, które z nich jest „moim miejscem” w Polsce. Bardzo dobrze czuję się w Wilanowie w Warszawie oraz na warszawskich Bulwarach Wiślanych, ale nie mogę powiedzieć, że cała Warszawa mi się podoba. W Krakowie poleciłabym Rynek Główny oraz kampus Uniwersytetu Ekonomicznego, gdyż są to miejsca w Krakowie, które wiele dla mnie znaczą. W Jaśle natomiast również lubię tereny rynku, a to w szczególności dlatego, że mając 16-17 lat, śpiewałam tam na scenie. Jak zatem widać – w wymienionych wyżej miastach są pewne obszary (miejsca), które mogłabym określić jako „moje”. Rzadko jednak zdarza się, abym określiła całe miasto jako moje miejsce w Polsce. W wielu miejscach na świecie dobrze się czułam i teraz moje serce rozdarte jest pomiędzy nimi. Podobno nasza ojczyzna jest tam, gdzie nasi przyjaciele. A ja mam przyjaciół rozproszonych po całym świecie.

Jak dawno temu wyjechałaś z Polski?

Trudno jest mi jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie, gdyż pierwszy raz wyjechałam do Niemiec w 2008 roku, a był to wyjazd na praktykę Erasmusa. Później w ramach współpracy międzynarodowej byłam przez kilka miesięcy w Stanach Zjednoczonych. Na „prawdziwą” emigrację do Niemiec wyjechałam w roku 2012 i wróciłam z niej w roku 2015, przy czym nie do końca „wróciłam”. Ciągle latam między Polską a Niemcami. Na emigracji w Niemczech mieszkałam w takich miastach jak Leipzig (Lipsk), Berlin czy München (Monachium). Obecnie (od 2015 roku) jestem doktorantką na Uniwersytecie Warszawskim, co wiąże się z powtarzającymi się, miesięcznymi wyjazdami na stypendia naukowe do Niemiec – do różnych ośrodków naukowych. Do tej pory byłam 3 razy w Mainz (Moguncji) oraz 1 raz w Hamburgu. Niby zatem wróciłam do Polski, ale tak naprawdę ciągle wyjeżdżam i mam wrażenie, że nadal jestem na emigracji. Ostatnio dzielę swoje życie między Polską a Niemcami.

Kraj i przyczyna Twojej emigracji to...

Wyemigrowałam do Niemiec i uważam, że była to jedna z najlepszych decyzji w moim życiu. Dlaczego wyemigrowałam? Chciałam nauczyć się języka niemieckiego i wrócić do Polski. Niemcy kojarzyły mi się ze sztywnymi ludźmi, brzydkim językiem i z II wojną światową. Miałam zatem bardzo stereotypowe myślenie o Niemczech. Język niemiecki traktowałam tylko jako przepustkę do lepszej pracy w Polsce. Krótkie wyjazdy turystyczne do Niemiec nie zmieniły mojego zdania na ten temat.

Muszę podkreślić, że na emigrację do Niemiec wyjechałam sama i na miejscu nie miałam żadnej rodziny ani przyjaciół, zatem moja decyzja była bardzo ryzykowna. Okazała się być jednak trafna! Niemcy zaskoczyli mnie niesamowicie… Okazali się przesympatycznymi ludźmi, którzy zaskoczyli mnie swoją chęcią pomocy „obcemu”, tzn. bezinteresownie udostępniali mi swoje mieszkania, abym miała gdzie mieszkać (w Monachium znalezienie mieszkania graniczyło z cudem), dawali mi również bezpłatne lekcje, tylko po to, aby… ze mną chwilę porozmawiać ☺. Tak po prostu! Cóż z tego, że jestem obcokrajowcem! Niesamowite uczucie – ludzkości i pewnego rodzaju uwrażliwienia na sytuację ludzką. Z pracodawcami niemieckimi rozmawiało mi się również świetnie – jeśli nawet zostałam zwolniona, to wiedziałam CZEMU i co mogłabym zrobić, aby kiedyś wrócić. Większość sytuacji w Niemczech była dla mnie jasna i klarowna. Nigdy nie było „drugiego dna”. Potrzebowałam pomocy i tę pomoc otrzymałam. Po 3 latach ciężkiej pracy otrzymałam jedno z najwyższych stanowisk w międzynarodowym przedsiębiorstwie w Monachium. Sama wtedy zaczęłam pomagać innym – głównie Polakom, którzy wyjechali na emigrację. A teraz pomagam Niemcom, ale w… Polsce.

Myślę, że to, w jaki sposób Niemcy mnie traktowali w swoim państwie, istotnie odcisnęło się na moim późniejszym życiu. Propaguję język i kulturę niemiecką w Polsce, a nie jest to łatwe, zwłaszcza w obecnych czasach. Czuję jednak, że „jestem im coś winna” – za to, w jaki sposób traktowali mnie w Niemczech. Przy czym ta „powinność” nie jest czymś rozumianym negatywnie bądź neutralnie, ponieważ w rzeczywistości jest „chęcią”. Podejmuję bardzo chętnie wszelaką aktywność, która propaguje język niemiecki i kulturę niemiecką w Polsce, a to m.in. dlatego, że dzięki temu przypominam sobie dobre chwile, do których zawsze chętnie wracam.

Co nam powiesz o swoim wykształceniu?

Ukończyłam studia ekonomiczne w Krakowie oraz w Grand Rapids w USA. Obecnie jestem doktorantką językoznawstwa na Uniwersytecie Warszawskim. Zmiana obszaru z ekonomii na językoznawstwo była dość ryzykowną decyzją, ale jej nie żałuję. Codziennie, poznając kolejne aspekty języka niemieckiego, uczę się tego, co sprawia mi ogromną przyjemność. Uwielbiam czytać książki i chodzić do czytelni, a zatem jestem chyba uzależniona od kolejnych etapów kariery akademickiej. Lubię się uczyć! I sama też lubię uczyć.

Czym zajmujesz się na co dzień?

Uczę w szkołach językowych i firmach w Warszawie oraz na całym świecie poprzez Skype'a. Ponadto czasami pracuję dla firm niemieckich i polskich w różnych miejscach w Niemczech i w Polsce. Kiedyś pracowałam w międzynarodowych działach marketingowych, a obecnie swoją wiedzę ekonomiczną i językoznawczą staram się wykorzystywać i wiązać ze sobą w różnego rodzaju prezentacjach, jak i podczas konferencji i innych spotkań. Innymi słowy, łączę ekonomię z językiem niemieckim i na odwrót.

Jakie masz hobby / co lubisz robić w czasie wolnym?

Czas emigracji był jednym z najbardziej intensywnych okresów w moim życiu, co odcisnęło się znacząco na moich aktualnych preferencjach dotyczących sposobów spędzania wolnego czasu. Przeżyłam 11 przeprowadzek w ciągu 3-4 lat oraz parę zmian pracy, nie mówiąc już o ludziach, których spotkałam na swojej drodze. Ciągle musiałam być przystosowana do zmian, do elastyczności i otwartości na różnego rodzaju wyzwania. Przy okazji musiałam być odporna na nieporozumienia z Niemcami, które na początku nagminnie się zdarzały. Ten okres rzucenia na głęboką wodę sprawił, że jako osoba młoda szybko się „zestarzałam psychicznie”. Mimo iż „jestem młoda” (podobno), nie jestem typem imprezowiczki ani podróżniczki. Lubię chodzić na spacery i lubię często być sama. Wiem… nie jest to zbyt nowoczesne i atrakcyjne . Jednak ja to lubię. Cisza sprawia, że czuję się naładowana energią i różnego rodzaju myślami, które następnie zapisuję w książkach lub w pracy doktorskiej. Oczywiście lubię spotkania z moimi uczniami, dla których np. organizuję „Wieczory z piosenkami niemieckimi w Warszawie”, oraz spotkania z innymi osobami, np. podczas organizowanych przeze mnie różnego rodzaju spotkań z Polakami w Monachium (grupa na Facebooku – „Spotkania kulturalne w Monachium”), ale po nich często mam okresy ciszy ☺. Głównie dlatego, że na co dzień jestem osobą bardzo żywiołową, więc taka regeneracja jest dla mnie konieczna. Ostatnio coraz częściej doceniam również obecność rodziny w moim życiu. Może dlatego, że zrozumiałam na emigracji, że nie jestem „samowystarczalna” i uzyskanie pomocy od innych ludzi wcale nie jest ujmą?

Z czego jesteś dumna?

Z emigracji, a mówiąc ściślej – z siebie na emigracji. Jestem dumna z tego, w jaki sposób poradziłam sobie na emigracji, zachowując pokorę, zrozumienie wobec obcej kultury i języka oraz optymizm przy wszelakiego rodzaju trudnościach. Wyjechałam do Niemiec, nie znając języka niemieckiego oraz mając marne szanse na zatrudnienie w niemieckim przedsiębiorstwie. Poprzez swoją pracę, determinację oraz pasję byłam w stanie bardzo szybko nauczyć się tego języka i znaleźć pracę. Musiałam być skuteczna w używaniu języka niemieckiego i skuteczna w komunikacji z Niemcami. I wymagam tego samego teraz od swoich uczniów. Mają być skuteczni w używaniu języka niemieckiego, czyli porozumieć się z Niemcem. Jeśli mój uczeń się nie uczy albo nie chce się uczyć, to niestety rezygnuję z dalszej pracy z nim. Chcę pracować tylko z zaangażowanymi ludźmi, którzy wiedzą, czego chcą. I to działa :-).

Kiedy zaczęłaś pisać bloga / o czym piszesz na blogu?

Zaczęłam pisać bloga w 2013 roku – w momencie, gdy dopiero uczyłam się języka niemieckiego, posługując się językiem angielskim (bo od angielskiego zaczynałam na emigracji). Blog na początku miał nazwę: „Angielski i Niemiecki oczami Polki” (angielski-niemiecki.com). Niedawno postanowiłam skupić się jedynie na niemieckim i zmieniłam nazwę bloga na „Niemiecki oczami Polki”. Podjąłem taką decyzję, mając na względzie to, że napisałam dwie książki językowe, tj. „Niemiecki w marketingu” oraz „Znasz angielski? Poznaj niemiecki! Kompendium językowo-kulturowe”, eksponujące ten język i kulturę, oraz to, że moją pasją stał się język niemiecki, a nie język angielski. Na blogu piszę o języku niemieckim i kulturze niemieckiej, czasami nawiązując do języka angielskiego. Ponadto m.in. opisuję tam swoje doświadczenia życiowe dotyczące używania języka i relacji z ludźmi w różnych miejscach świata, a także dzielę się swoimi spostrzeżeniami językowo-kulturowymi.

Czym jest dla Ciebie Klub Polki?

Przede wszystkim platformą, gdzie mogą się spotkać Polki z całego świata i poznać swoje pasje, współpracować ze sobą, tworzyć nowe projekty oraz wspierać siebie w realizacji własnych zamierzeń. Uważam, że ten Klub to nie tylko „klub” jako zbiór osób, ale i każdy bloger jako indywiduum. Dlaczego? Bo każdy bloger musiał zaczynać indywidualnie, a klub jest tylko jedną z płaszczyzn jego działalności. Dzięki Klubowi poznałam parę fajnych blogerek, przy czym w ich głębsze poznanie zaangażowałam się dopiero po tym, jak zobaczyłam, jaką stronę prowadzą indywidualnie. Klub moim zdaniem jest zatem głównie platformą współpracy INDYWIDUALNYCH blogerów.

Co jeszcze chciałabyś nam powiedzieć o sobie?

Spełniajcie marzenia! Czas macie ograniczony i zasoby energetyczno-umysłowo- fizyczne
również. Nie ma na co i na kogo czekać. Czekanie to jedna z największych zmor tego
świata. Ciągnie Cię do czegoś? ZRÓB TO. NATYCHMIAST. Bez takiego nastawienia nie
doszłabym do tego etapu, na którym jestem teraz. Jestem obecnie „uporządkowana”
wewnętrznie – nie boję się o swoje szanse zawodowe i swoje szanse w życiu prywatnym.
Wiem, że to ja jestem odpowiedzialna za to, co mam. Jeśli doświadczasz w czymś porażki, ale było to dla Ciebie ważne - nie rezygnuj z walki o to. Tylko na porażkach się uczymy. A nie na sukcesach. Sukcesy są jedynie... zakończeniem realizacji jakiegoś marzenia. Sukces jest informacją dla Ciebie: „To już koniec. Idź dalej". Porażka: „To już koniec. Idź w inną stronę. Albo postaraj się bardziej”.

Poza tym ostatnio zauważyłam różnice między słowem „cel”, a „marzenie". Jeśli cele nie są Twoim marzeniem, to ich nie zrealizujesz. Nie starczy Ci siły na drodze pełnej trudności. Marzenia zsyła nam Bóg, a cele wyznaczamy sobie tylko my (albo społeczeństwo?) i niestety niekoniecznie są one zgodne z naszym przeznaczeniem. Dlatego każdą porażkę dokładnie przeanalizuj - czy było to marzenie, czy cel? Może warto zmienić swoje plany na przyszłość? Powiem jeszcze raz: NATYCHMIAST skieruj się do realizacji swoich marzeń. Jesteś tego warty/warta.


ANNA JASTRZĘBSKA

Blog Ani: angielski-niemiecki.com 

Aniu, dziękujemy za to, że opowiedziałaś nam o sobie. Przyłączamy się do tego, co mówisz o spełnianiu marzeń. Nie czekajmy do jutra, realizujmy je już dzisiaj. I nie bójmy się, że nam się nie uda. Nie uda się napewno jesli w ogóle nie spróbujemy. Powodzenia!

Zdjęcia: Anna Jastrzębska
 




Monday, January 8, 2018

Mom's WW2 Stories: Wilie

Not long after the beginning of the war, mom's family was assigned a lodger by the Nazi Army. The man who occupied one of the rooms in the family's flat was a German officer who served on the speed-boats patrolling the war port area. His name was Wilhelm S. Luckily, soon it appeared that he was quite a decent and friendly human being. The fact that grandma and her daughters were fluent in German made the coexistence easier as well.

Wilhelm had a wife and a son in Germany. The wife (her name was Lena) sent him packages with food, sweets and other things which were hard to come by in the occupied by Nazis Poland. Whenever the man got a parcel, he gave the food and sweets to mom and her sister. Food and such goodies as chocolate were scarce during the war so the gifts were helpful and appreciated.

Mom and the rest of mom's family called the lodger "Wilie".

One day, grandma said to him: "Wilie, come and help me steal some coal".

The coal was not available for Polish people then, only Germans could purchase it legally. That was why the Polish were to freeze in the wintertime or be "innovative" regarding getting the coal.

The man replied: "Hitler does not allow me to do that."

Grandma explained: "It is going to get cold, if we do not have the coal, we will all be freezing here." And the man went with her to "find and fetch" some coal.

As I wrote in one of the previous posts, mom's father was arrested by the Nazis and sent to a Lager and then to a forced labor camp in Germany at the very beginning of WW2. I do not know how Wilhelm managed to do that, but he organized grandma's meeting with her husband. Needless to say, visiting military men who were kept at such camps was not a common thing at all. Not to mention that the POW camps for Polish, Soviet and other East European soldiers were more similar to regular concentration camps than to the camps where American and West European army men were held.

Grandma and her two daughters traveled to Germany by train then. In a compartment "for Germans only" together with Wilie. They were all scared as they were afraid of what would have happened if it had been discovered that a Polish woman and her children dared to be there. Fortunately, it was not and they all got to Münchehagen where Wilie's house was. Mom and the family met Wilhelm's wife in those days. Grandma and the girls stayed at the S' place for some time and after that, Wilhelm, grandma and her older daughter went to meet grandfather. Mom stayed with "Tante" (aunt) Lena in Münchehagen. Mom recalls that the lady was very good to her. Aunt Lena always asked her what she wanted to eat or what cake she would want to have on a given day. And Tante did cook, bake and get the little girl what she felt like having. All in all, mom lived with Mrs. Lena for a year. The S. liked her so much that they wanted to adopt her. However, grandma said "no" to that offer, and mom missed her family as well. All in all, Wilie brought mom back home to Gdynia on one of "his" speedboats.

During the war, Wilhelm Gustloff (which was a German military ship, previously used as a hospital ship) stayed in the war port. On Sundays, parties for German soldiers' children were held on the ship. With fun and goodies to eat. Once, Wilhelm took mom and her sister to such a party. The girls could speak German with a proper German accent so there was no problem with that. However, they had been told not to tell anybody (when on the ship) what their surname was. It would have become clear that the girls were Polish - of course, it would have ended terrible meaning both the officer and the kids. Mom's (two years older) sister was also instructed to look after the younger one (mom of course). Unfortunately, when they both were on the ship, the "big" sister was so eager to go and play with other kids that she left mom behind. The little one got lost and started crying. Soon she was found by some military men who served on the ship. The first thing they asked her about was her first name and surname. Mom cried even more then because she was afraid she would get in serious trouble. Nevertheless, she remembered what she had been told before and said that her name was S. The soldiers took her to the party room and nothing bad, only fun happened.

Wilhelm helped mom's family in many ways. He also made it possible for grandpa to come to Poland "for a leave" and participate in mom's sister's First Holy Communion day.

The above picture was taken on mom's sister's Holy Communion day (1942). Wilhelm S. is the first from the left, mom's dad on the right. First row - mom (from the right), her mom and sister.


Close to the end of WW2, before the Russian army came to our city, Wilie managed to escape home to Germany on a speed-boat. Mom and her family never saw him again although the man did write to them a few letters.

More Mom's WW2 Stories