My Cosmetic Side: Fragrance

I am that kind of person who needs to quite often change the perfume which I wear, as my nose cannot 'stand' the same fragrance for a long time. The world of perfumes is like an enchanted garden to me. So many beautiful scents to enjoy!


And it is not possible to say which one is the most gorgeous. In my opinion, each composition is delightful in its own way. Besides, why I should limit myself to one kind of scent only, since, every year, so many beautiful ones are created.

That is why there are always quite a few bottles of various fragrance compositions in my cabinet.

Some which I have enjoyed most are listed (in alphabetical order) below.

1. Chopard

CASMIR / night-evening-winter /

notes:

• peach, apricot, blackcurrant, raspberry;
• mandarin, carnation, cinnamon;
• vanilla, benzoin, tonka bean, opoponax ('sweet myrrh' - an oil plant native to the deserts of middle East).

2. Dior

ADDICT 2

notes:

• orange, freesia, grapefruit, bergamot,
• pineapple, pomegranate, lily of the Valley, watermelon, lotus,
• sandalwood, cedar, white musk.

MISS DIOR CHERIE

notes: 

• pineapple, mandarin orange, cherry, strawberry,
• jasmine, rose, violet, caramel, popcorn,
• patchouli, musk, amber.

DUNE /night - evening - winter/

notes:

• peony, mandarin orange, bergamot, aldehydes,
• jasmine, lily, ylang-ylang, wallflower, rose,
• sandalwood, amber, patchouli, musk,  vanilla, oakmoss, benzoin.

DIORISSIMO /night - evening - winter/

notes:

• bergamot, green leaves,
• lily, rosemary, jasmine, lilac, amaryllis, ylang-ylang, boronia, lily-of-the-Valley,
• civet, sandalwood.

3. Elizabeth Arden 

5th AVENUE /day/

notes:

• dewy magnolia, mandarin, linden blossom, lilac, bergamot, Muguet,
• carnation, violet, Indian tuberose, nutmeg, jasmine, ylang-ylang, peach, Bulgarian rose,
• cloves, amber, iris, sandalwood, Tibetan musk, vanilla.

3. Givenchy

EAUDEMOISELLE de GIVENCHY /day - summer/

notes:

• lemon, basil, tangerine,
• ylang-ylang, rose,
• ambrette, musk, tonka bean.

 4. Guess 

 GUESS for Women /day-summer/

notes:

• strawberry, bergamot, green apple, tangerine,
• freesia, peony, magnolia, peach, red berries, jasmine, ylang-ylang, lily-of-the-Valley, 
• oakmoss, cedar, musk, amber.

5. Lancome:

POEME

notes:

• mandarin orange, black currant, blue Himalayan poppy, bergamot, green notes, narcissus, peach, plum, 
• leather, mimosa, orange blossom, jasmine,
• tonka bean, cedar, musk, amber, orange blossom, vanilla.

TRESOR

notes:

• bergamot, peach, 
• heart of Damascena rose essence, violet flower, heliotrope, jasmine absolute,
• sandalwood, milky musk.

HYPNOSE SENSES /night/evening/winter/

notes:

• mandarin orange, orange, pink pepper,
• rose, osmanthus, white honey,
• French labdanum, patchouli, tonka bean, benzoin.

6. Lolita Lempicka

Si LOLITA evening/night/winter/

notes:

• mandarin orange, bergamot,
• sweet pea, pink pepper, elemi, wallflower, heliotrope,
• elemi, tonka bean, amber, patchouli.

LOLITA LEMPICKA /day-summer/

notes:

• star anise, violet, ivy,
• amaryllis, licorice, iris, orris root, cherry,
• praline, vanilla, tonka bean, white musk, vetiver.

7. Oriflame 

GIORDANI GOLD /night - evening - winter/

notes:

• mandarin orange, white flowers, orange blossom, lemon blossom,
• tuberose, jasmine, lily,
• white musk, patchouli, cypress, moss.

8. Yves Rocher 

COMME une EVIDENCE /night - evening - winter/

notes:

• violet leaf, rhubarb,
• rose, lily-of-the-Valley,
• musk, patchouli, oakmoss.

NEBLINA /day-summer/

notes:

• apricot, orange, orchid,
• violet, orchid, white flowers,
• oakmoss, woody grass, woodsy notes.

9. YSL

BABY DOLL /day-summer/

notes:

• blackcurrant, orange, pineapple, apple,
• lily-of-the-Valley, heliotrope, freesia, rose,
• vanilla, tonka bean, sandalwood, cedar.

BELLE D'OPIUM /evening-night-winter/

notes:

• gardenia, mandarin orange, Casablanca lily, jasmine,
• peach, incense, white pepper, tobacco, fruity notes,
• patchouli, sandalwood, amber.

PARISIENNE /day-summer/

notes:

• blackberry, vinyl, cranberry,
• peony, violet, Damask rose,
• musk, vetyver,  patchouli, sandalwood.

As you can see, my nose prefers fruity-and-floral/ floral-and-fruity notes with some addition of a few other ingredients.

Many years ago, I was also a fan of some compositions signed by Priscilla Presley. They were light. but quite charming at the same time. I did like them very much. Unfortunately, I cannot recall what their names were.

What is your favorite perfume/eau de toilette?

In The Kitchen With Tobo: New Baby in Family

In The Kitchen With Tobo: New Baby in Family: Isn't it marvelous? We love it! Well, it is not our baby though.....

World & Stamps - Twins Drawer Collection: Kassel, Germany

World & Stamps - Twins Drawer Collection: Kassel, Germany: Country : Germany Place: Kassel Year: 2016 From: Pen pal exchange Kassel is a city in northern Germany, on the Fulda River. It is...

In The Kitchen With Tobo: Cute 'Ugglys' Creatures

In The Kitchen With Tobo: Cute 'Ugglys' Creatures: This is our first and only (at least so far) part of the 'Ugglys Pets' collection. Some creatures are actually not ugly but rather c...

In The Kitchen With Tobo: Our Anniversary Banana Trifle

In The Kitchen With Tobo: Our Anniversary Banana Trifle: This delightful dessert was our wedding anniversary treat. I had come the banana pie filling by Musselman's and thought I would ...



Click on the above link to read more ....

About My (Legal) Immigration Experience

Disclaimer: This post is based on our personal experiences. It is not meant to be (and cannot  be treated as) an immigration procedure guide. To learn the details on visas, immigration regulations, including current filing fees, you need to go to uscis.gov.

I have decided to write this post as none of our American acquaintances whom we talked to, had any idea about the (legal) immigration procedure. They had all assumed since so-called 'undocumented person' can have quite a good life here, being a legal immigrant must be even easier. A piece of cake. Well, the reality is totally different.

At the time when we were planning our life together, we did not know anything about the immigration laws either. We discovered them gradually, step by step.

Having quite a naive vision: marriage in Poland and then we leave the country together, we did not have the faintest idea how complicated the entire procedure would be. Anyway, if you are interested, here is our story...

Marriage

At first, we wanted to get married in Poland so that all my Polish family could attend the ceremony. However, according to the Polish legal rules, my fiance, a foreigner, would have had to have a document certifying that he was legally able to marry. The problem was, that the US do not issue such certificates to their citizens. The equivalent (to establish that legal ability) could have been a year long legal case at a Polish court. It was impossible both because of economic and practical reasons. My Texan would have had to live in Poland to be able to come for the court hearings again and again. That was why, we started searching information on what we should do to get married in the USA. And we started working on a K1 visa. That kind of visa allows one-time entrance to the United States. Then, within ninety days, the engaged couple has to get married. If it does not happen, the visa expires and alien fiancee/ fiance has to leave the country.

Step 1: My Texan Applies for Us

The documents which  he sent to the Immigration Office were:

• 127F form + attachments such as
• G325A form - his data and 'shortened life story',
• G325A form - my data and my 'shortened life story',
• copy of birth certificate,
• passport photo,
• affidavit of (my) support - form i134,
• evidence to prove that we have met personally within two years before the application day,
• + some more.

Filing fee: $340

No sooner did I start doing my part than his documents were officially accepted.

The most important piece of my attachments were the medical exam and test results. To have them done, I had to go to a health center designated by the American Embassy. The closest such place was in a city situated about 500 km away from my home. Needless to say, before the medical appointment day, I also needed to book a hotel room there. Obviously, I did not want to sleep at a railway station. The tests included chest X-ray, blood (syphilis) test (!) and general examination. The cost of the medical part is not covered by insurance so I had to pay for it myself.

Having had the X-ray done, I went for the blood test. Frankly speaking, I found that part rather embarrassing. Having my blood checked to prove that I was not a syphilis carrier. I had never had such a test. Why should I? I shared my thoughts with the nurse who was drawing my blood. To my surprise, she answered: 'You never know what you can learn about yourself.' It made me speechless. She had a point but, on the other hand, I knew my life story and no way the result of the test could be positive! And it was not of course.

Afterward, I met the doctor, who appeared to be a nice lady. She interviewed and examined me. Besides, I had to provide some proof on all the vaccinations I had had in my life. Luckily, I had kept (just as a keepsake) my childhood years medical documentation, so there was no problem with that thing either.

In the afternoon, I had to come back to the health center. The test results were ready then and I also met the doctor again. She filled out some special forms (in English) and packed everything into a big envelope, which she sealed and stamped as well. I was not to open the envelope in any case. I did not. It was all posted (with other papers) to the American Embassy.

The documents were:

• no-criminal records certificate,
• passport photos (2, I think),
• birth certificate.

Before my visa interview was scheduled, I also had to complete an online visa form.
After a long awaiting time, our papers were officially accepted and the day of the visa appointment/interview was set. I need to mention, that there is neither American Embassy nor Consulate in my home city. That was why I had to go for the interview to the capital of Poland. And again, I booked a hotel room in Warsaw and came to the city a day before the appointment. Next day, early in the morning, I went from my hotel place to the Embassy.

I am not sure how much the K1 visa cost then/how much I paid. Anyway, nowadays it is $265.

The Step 1 processing (and awaiting period) lasted about nine months, since the day when my Texan filed his application. After that time, I received my visa.

After the Marriage

The persons who have been transferred to the USA by their employers/company most often do not need to take care of their immigration matters. Everything is done by the company lawyers and the employer covers the cost of the procedure as well. The immigrant employees, not being aware of all the procedure difficulties, have no idea how lucky they are.

My husband and myself did everything (including the paper work) on our own. Without any support from anybody. Someone would say: "What a big deal? How hard can filling out some forms and sending documents be?"

If you think so, it means you know nothing about it. Surely, it is not enough that two honest people love each other, and they really want to be together. It is difficult to express/describe the stress connected with dealing with all the procedure. Collecting numerous documents again and again, the necessity of proving (again and again) that we did not get married only to get a green card for me. Although our intentions were true and sincere, at every stage, when the time came to study the official instructions and fill out another form, I felt a kind of cramp in my stomach. No, it was not because of the English language itself. It was the legal vocabulary of the forms and questions included in them which caused confusion. Since neither of us had had any training in the immigration laws, sometimes it was not easy to comprehend what certain expressions/phrases meant. It was all so stressful.  In case if had made a mistake while filling out a form, missed a filing date/deadline, forgotten about some attachments, it could have resulted in rejecting our case. Then I would have had to leave the country of course.  I am so happy we did manage! Despite all odds.

 

Step 2: Adjustment of My Status

A legal alien spouse of a citizen can apply for a conditional green card, which is valid for two years only.

Our paper work included:

Hubby

• i130 form - petition for alien relative,
• G325A form  - shortened life story,
• Affidavit of (my financial) support - another form,
• passport photo (again), birth certificate (copy) + some more papers.

Filing fee: $420

Me

• i485 form (6 pages),
• G325A form,
• 2 passport photos,
• my birth certificate translated into English,
• copy of my passport pages,
• copy of our marriage certificate,
• evidence of our life together as a married couple - quite a lot of it - too much to mention here ...

Filing fee: $985 + Biometrics $85

Biometrics accompany all the application stages. Every time, it included an appointment at a special office where I had to fill out a short form. Then a photo of my face was taken and the fingerprinting part was done. As my fingerprints happen to be light, I had to reappear at the office and had all the fingerprinting procedure done again.

My fingerprints had always been light. When I was 20, my sister and I went to a local fortune-teller for some palm reading. To my surprise, the lady did not read my palm then - she said I had no lines.

Anyway, at that time I also applied for a work permit (and sent additional passport photos). That was accepted really fast, and I was granted the permit soon.

Nonetheless, the processing of other forms lasted much longer - a few months. Finally, we received a letter with the date of our green card interview. Following the formal requirements, we went for the meeting prepared - with a suitcase of papers - to be able to prove that we had been married and lived together. Unfortunately, it was not enough. Apparently my light fingerprints were the matter of concern - we were told to bring the document (to prove I had no criminal records) issued by the main police station in the city where we lived at that time. We got really stressed - well, my records were clean, but we had to go back to our city (40-minute drive at good traffic conditions) and find that police station. We had no idea where the place was. Neither did we not know whether we would manage to find it on time and how long we would need to wait for the paper. We were also nervous because we did not know whether we would manage to come back to the Office before the closing time and hand in the document to 'our' Officer.

Luckily, we succeeded. We did find the right police station and the requisite certificate was issued with almost no waiting time. Fortunately, there was no traffic jam on our way back to the Office either. And we delivered the document on time.

Theoretically, we could have done it on another day, but, very possibly, our case would have been suspended then for who knows how long.

All in all, afterward, we were totally exhausted, but we were also very happy when I received the conditional green card, two weeks later.

 

Step 3: Marriage Registration in Poland

 

The time came to study Polish legal regulations - to find out what we should do and what documents would be required, to register our marriage in a civil record office in Poland. I learned that, first of all, we would need to obtain the Apostille (and what it is) for our marriage certificate. An Apostille is an official international confirmation of a document. In the USA such confirmation is done by the Secretary of State. That part was easy: a short form + a certified copy of the marriage certificate + fee posted to the State Office. Before long, we received the Apostille in the return mail.

Apostille fee: $15

We also needed a notarized translation (from English into Polish) of our marriage certificate. Polish is not a popular language in Texas, just the opposite. That was a reason why it was hard to find a registered Polish-English translator in the area we lived in. To make the story short, thanks to the data published by the Polish Consulate in Los Angeles, we got in touch with the right person. As a result of it, we received the translation of our documents certified by a notary.

Translation fees:
Notarized translation of my birth certificate - from Polish into English = $50
Notarized translation of our marriage certificate - from English into Polish = $150

Subsequently, we registered our marriage in Poland with the help of the Polish Consulate. Not long after filing, we acquired (by mail) a Polish marriage certificate. It means that we are recognized as a married couple not only here, in the States, but also in Poland.

Marriage registration fee: $87

At that time (more or less), my Polish passport expired. I had to have a valid passport to be able to continue with the immigration procedure. According to Polish law, you apply for a passport personally. It is not possible to do it by mail. Since there is no Polish Embassy or Consulate in Texas, I had to wait till the LA Consulate persons came to our area to deal with passport matters  (they usually do it twice a year). We did not know that it would be possible to have a passport photo done during the Consulate meeting so we went to a local photo kiosk to have it taken. We asked for a Polish passport photograph. Although we gave the photo size details to the store clerk (it had to be in centimeters, its size is different from the American passport photo size), he looked for the Polish passport photo options on the computer. There were names of other countries (including France) but Poland was not included in the store software. To our disappointment, we heard: 'Sorry, we do not do such photos'. We came back home and I found out (on the Internet) that French passport picture size is the same as the one we needed. Off to the store again - we asked for a French passport photo. I had it taken then but the problem was, the kiosk ruler/cutter was set for inches not centimeters. So we had to cut out the pictures ourselves - at home.

A trivial thing - having passport photos taken - which usually lasts a few minutes, took us a half a day. Anyway, thanks to the fact that we had those pictures ready, we did not need to wait long in the passport line on the Consulate appointment day.

Polish passport filing fee: $119

Step 4: Conditions Removal

Two years later, within 90 days before my conditional green card expiration day, I applied for the conditions removal.

We collected all the required papers and posted them to the Office. Quite naively, since our marriage is true and honest, we thought there would be no problems and the permanent residence status would be granted to me more or less automatically. Well, we were wrong.

What I sent then:

• i751 form (11 pages),
• affidavit written by two persons who had known us, to confirm that we really had been together as a couple,
• various documents to confirm the same as above - bank statements, bills + some more,
• certificate of my non-criminal records (just in case if it was needed again).

Filing fee: $505 + Biometrics: $85

Sometime later, I received a formal letter. The message was - the papers which I had posted did not convince the Office that we entered our marriage in good faith (= according to that, our intentions were not honest). Apart from that, I was informed that if I would not convince the Office our marriage had been true by (the date was given), our case would be rejected + myself deported.

How I did feel then, it is difficult too express. How can I convince those Officers that I love my husband, he loves me, and we have been going through all the paper procedure because we are honest, and we want to be legally and lawfully together?

My husband got so nervous then that he was not able to eat anything till the end of that day.
What could we do? We collected even more documents - bills and such - packed them all into a very large envelope and sent them by mail at the given address. We hoped that would be enough to prove our good intentions.

During the time while my case was pending, my conditional card expired. One day, I needed to do some errands at a local bank. I took the expired card and the Official Letter informing that my stay in the States had been legally expanded and - shortly speaking - that 'I was legal'.

Unfortunately, I was not able to obtain anything in the bank. The Official Letter which I brought was read but it did not do any good. The bank rules required having a valid ID with a picture, not a letter. And my card was not valid. Sitting in front of a bank clerk, I was quite helpless. I felt like crying then. Despite being a legal immigrant, I was not able to achieve anything. Sadly, the only thing which I could do was to leave the bank. I was unhappy but I did so.

Anyway, to our relief, our papers were accepted. Around nine months after the Step 3 application day, I received the permanent resident card.

Step 5 - Getting Closer to the Big Ceremony Day

 

Three years passed since my first card was issued. It was time to apply for Naturalization. I studied the information on the immigration procedure very carefully, not to omit/miss anything.

The proper form (20 pages) to which I attached two passport photos, copies of my cards issued by the Office, copies of some of my passport pages, documents proving that we were/had been married + some more. I simply did not want any doubts regarding our marriage (and troubles again).

A very thick envelope was mailed.

Filing fees $595 + Biometrics $85

At that stage, everything went surprisingly quickly. After a month time, I had my biometrics appointment. About four months later, there was my civics test + meeting with an Officer. I answered all the test questions correctly. All was well. We were happy. Two weeks after that, the Big Ceremony day came. It was scheduled very early in the morning, so we left our home a few minutes after 6 am, to be at the Place on time.

The Ceremony was solemn but nice as well. I could hardly believe that, after all the struggle, we reached the Big Day.

Well, we are really happy and proud of course. We managed! Despite all the stress and turbulence which we had experienced. We are proud of what we achieved. I am proud to be an American.

To sum up, the entire procedure, including the time when I was still in Poland, lasted about 5 years. Almost as long as university studies. I am so very glad it is over  and we can simply enjoy our life now, not thinking about papers and stuff.

In the post, I did not include the expenses connected with obtaining passport photos, certified document copies, postal service fees, traveling expenses, the initial medical part, and the hotel accommodation price. Generally speaking, summarizing everything (including the fees given above), it all cost us more than $4000. The amount of stress which we experienced and which many times reached its peak, is not measurable in any way. At any rate, it is so very good we can spend our money and energy on other things now.

Just a note at the end - while being a legal alien spouse, I was not eligible to any financial benefits such as food stamps or free medical care.

Disclaimer: This post is based on our personal experiences. It is not meant to be (and cannot  be treated as) an immigration procedure guide. To learn the details on visas, immigration regulations and current filing fees you need to go to uscis.gov.

O Papierologii i Procedurze Urzędowej Mojej Emigracji

Kiedy planowaliśmy małżeństwo i wspólne życie, nie wiedzieliśmy nic o przepisach emigracyjnych. Odkrywaliśmy je stopniowo, krok po kroku. Na początku tej drogi byliśmy jak dzieci we mgle, nieświadome niczego. Mając naiwną wizję: ślub, a potem wyjazd razem, nie mieliśmy pojęcia o meandrach procedury papierologicznej, która wtedy była przed nami.

Cała urzędowa droga, którą przeszliśmy, poczynając od jej samego początku, kiedy byłam jeszcze w Polsce, trwała prawie pięć lat. Tyle, co studia magisterskie. Jak to dobrze, że to już historia....

Ślub

Zawarcie małżeństwa z obcokrajowcem jest w Polsce możliwe pod warunkiem, że przedstawi on w USC potwierdzenie zdolności prawnej do wstąpienia w związek małżeński. Dokument taki wystawia stosowny urząd w kraju, z którego obcokrajowiec pochodzi. Problem jednak w tym, że Stany Zjednoczone tego typu zaświadczeń swoim obywatelom nie wydają. By móc wziąć ślub w Polsce, musielibyśmy byli złożyć wniosek o rozpoczęcie postępowania sądowego (sąd polski), które miałoby na celu ustalić wymaganą przepisami 'zdolność prawną' mojego Obcokrajowca. Jak poinformowano mnie wówczas w sądzie, przewód taki trwałby około roku. W tym czasie mój Teksańczyk musiałby się stawiać na wezwania/posiedzenia sądu. Musielibyśmy także zatrudniać tłumacza przysięgłego, który uczestniczyłby w rozprawach oraz tłumaczyłby potrzebne dokumenty. Wszystko to byłoby do zrealizowania tylko wtedy, gdyby mój mąż - wówczas narzeczony - mieszkał na stałe w Polsce. Częste zwalnianie się z pracy i przyloty do Polski na wezwania sądu były zwyczajnie niemożliwe. Nie mówiąc o kosztach postępowania sądowego i wszystkim, co by się z tym wiązało.

Było nam przykro, gdy się okazało, iż z wyżej wymienionych przyczyn, których nie można było niestety 'przeskoczyć', ślub w Polsce nie wchodził w grę.

Zaczęliśmy więc studiować przepisy 'z drugiej strony', by dowiedzieć się jakie warunki musielibyśmy spełnić, by móc wziąć ślub w USA. Rozpoczęliśmy starania o uzyskanie dla mnie wizy K1. Wiza ta uprawnia do jednokrotnego wjazdu do USA, przy czym w terminie 90 dni od daty przyjazdu należy zawrzeć związek małżeński z narzeczonym, którego nazwisko wpisane jest w wizie. W razie niespełnienia tego warunku, wiza wygasa i nie ma możliwości jej przedłużenia. 'Alien' narzeczona/y wraca wówczas do kraju, z którego przybyła/ł.

Krok 1 - mój Texan złożył wniosek 127 F (+załączniki) w urzędzie imigracyjnym w USA

Niektóre z tych załączników to:

• formularz 325 A - dane osobowe i historia życia wnioskodawcy;
• formularz 325 A - moje dane osobowe i moja historia życia w skrócie;
• kopia aktu urodzenia wnioskodawcy;
• zdjęcie paszportowe wnioskodawcy (jeszcze nie raz trzeba będzie je przedkładać);
• formularz i134 - oświadczenie o chęci i zdolności wnioskodawcy w zakresie wspierania mnie, czyli 'alien' narzeczonej, w sferze duchowej, moralnej i finansowej (oczywiście głównie chodzi o tę ostatnią);
• zaświadczenia z banku;
• zaświadczenie z zakładu pracy Texana;
• dowody na to, że spotkaliśmy się osobiście w czasie dwóch lat od dnia złożenia wniosku;
• nasze oświadczenia o chęci i zamiarze zawarcia związku małżeńskiego w regulaminowym terminie.

Opłata urzędowa 340$

Dopiero po oficjalnym zatwierdzeniu przez Urząd wyżej wymienionego wniosku, mogłam przystąpić do akcji ja.

Kluczowym załącznikiem do mojego podania wizowego były wyniki badań lekarskich, które musiałam odbyć nie byle gdzie, ale w przychodni lekarskiej wskazanej przez Ambasadę. Do wyboru miałam trzy ośrodki zdrowia: w Warszawie, Krakowie i (na szczęście) Poznaniu. Najbliższy memu miejscu zamieszkania (500 km) był ten ostatni. Umówiłam się więc telefonicznie na wizytę, zamówiłam nocleg w hotelu (nie chciałam koczować w nocy na dworcu kolejowym), kupiłam bilet na pociąg i w wyznaczonym dniu pojechałam do Poznania (oczywiście musiałam też wziąć 'wolne' w pracy).

Na miejsce (publiczny ośrodek zdrowia) trzeba było stawić się z ważnym paszportem, którego numer wpisano na wynikach badań. Testy regulaminowe, które przeszłam to: rentgen klatki piersiowej, badanie krwi na syfilis (!) oraz ogólne badanie lekarskie. Wszystko to odbyło się we wczesnych godzinach porannych. Najpierw uiściłam opłatę za testy (nie pamiętam dokładnie ile, ale było to +/- 50-75 zł), potem poszłam na rtg i badanie krwi. Rozumiałam potrzebę urzędową owych badań, jednak sprawdzanie mojej krwi pod kątem tego, czy może mam syfilis, było dla mnie dość żenujące. Podzieliłam się moimi odczuciami z panią pielęgniarką, która pobierała mi krew. Usłyszałam w odpowiedzi, że: „nigdy nie wiadomo, czego można się o sobie dowiedzieć". Oniemiałam. Niby racja, ale historia mojego życie nie miała w sobie niczego, co mogłoby sprawić, że wynik tego badania krwi mógłby być inny niż negatywny.

Zaraz potem czekałam w kolejce do lekarza. Pani doktor była bardzo sympatyczna. Zbadała mnie 'od stóp do głów' i przeprowadziła wywiad dotyczący stanu mojego zdrowia. Musiałam też przedstawić zaświadczenie określające, jakie odbyłam w swym życiu szczepienia. Nie było z tym problemu, miałam bowiem ze sobą swoją prehistoryczną książeczkę zdrowia dziecka, którą na szczęście zachowałam przez lata z powodów sentymentalnych.

Koszt badania lekarskiego (poza tym co zapłaciłam za testy) wyniósł 250 zł

Koperty owej nie wolno mi było otwierać pod żadnym pozorem. Zgodnie z instrukcja urzędową, przesłałam ją, wraz z innymi załącznikami, do Ambasady USA w Warszawie.
Pozostałe załączniki:

• Zaświadczenie o niekaralności (koszt uzyskania dokumentu = 50 zł) 
• Odpis zupełny aktu urodzenia
• 2 (o ile dobrze pamietam) zdjęcia paszportowe (format amerykański).

Częścią tego etapu procedury było też wypełnienie odpowiedniego wniosku wizowego online.

Po długim oczekiwaniu na rozpatrzenie naszej sprawy oraz wyznaczenie terminu 'rozmowy wizowej' w Ambasadzie, w końcu nadszedł ten dzień. Było to w czerwcu, trzy dni przed końcem roku szkolnego. Spotkanie miałam wcześnie rano. Wiem, że niektórzy udają się do Ambasady prosto z pociągu. Ja jednak nie chciałam, po nocy spędzonej w podróży, wyglądać na rozmowie ' jak z krzyża zdjęta'. Dlatego zamówiłam nocleg w stolicy i do Warszawy pojechałam dzień wcześniej. Na szczęście udało mi się znaleźć kwaterę, a właściwie było to mieszkanie - kawalerka, która znajdowała się pięć minut 'spacerkiem' od Ambasady. Miało to swoje znaczenie. Nie znam Warszawy. Cieszyłam się więc, że po przyjeździe mogłam zrobić rozpoznanie terenu, a rano spokojnie udać się na spotkanie. Bez nerwów, czy zdążę i bez szukania - gdzie to jest.

Cena wizy - zapłaciłam wówczas chyba ok. 750 zł. nie pamiętam dokładnie. Sprawdziłam, że obecnie wiza K1 kosztuje 1060 zł / 265$.

Po ponad dziewięciu miesiącach od dnia, w którym Texan wysłał wniosek o rozpoczęcie postępowania w celu przyznania wizy narzeczeńskiej, w końcu wizę otrzymałam.

Po ślubie

Osoby, które znalazły się w USA w wyniku transferu wykonanego przez zakład pracy, najczęściej są w tej dobrej sytuacji, że nie muszą zajmować się sprawami imigracyjnymi. Wszystko załatwiają za nich prawnicy zatrudnieni przez firmę, w której imigrant pracuje. Pracodawca ponosi też koszty związane z procedurą. Główni zainteresowani - imigranci - nie mają więc nawet pojęcia, co ich omija.

My załatwialiśmy wszystko sami. Bez wsparcia z jakiejkolwiek strony. Powiedziałby ktoś: „Co za problem wypełnić kilka formularzy i wysłać odpowiednie dokumenty?"

Trudno jest przedstawić i wytłumaczyć stres, jaki przynosił każdy kolejny etap tej zawiłej procedury. Gromadzenie odpowiedniej dokumentacji, konieczność ciągłego udowadniania, że nasze małżeństwo jest prawdziwe i uczciwe, i nie było zawarte tylko w celu uzyskania mojego prawa pobytu w tym kraju, również wiązało się z - powiedziałabym - przewlekłym stresem. Błędne wypełnienie druków, niespełnienie wymaganych kryterii, niedostarczenie odpowiednich/odpowiedniej ilości dokumentów w określonym przepisami terminie, mogło skutkować odrzuceniem naszej sprawy, a tym samym koniecznością mojego przymusowego wyjazdu z USA.

Za każdym razem, gdy przyszło mi studiować rządowe instrukcje, a potem wypełniać kolejny formularz, czułam nerwowe skurcze żołądka. Nie, problemem wcale nie był język angielski jako taki. Odpowiadanie na pytania zawarte w aplikacjach nierzadko wiązało się z ustalaniem odpowiedzi na pytanie: „Co autor w tym przypadku miał na myśli?” Język urzędowy/prawniczy, w którym sformułowane są tego typu dokumenty, jest niestety dla osób nieszkolonych w całej procedurze, dość enigmatyczny.

Krok 2 - Uregulowanie mojego statusu pobytu

Małżonek obywatela USA może ubiegać się o warunkową kartę stałego pobytu. Karta ważna jest tylko dwa lata. Po upływie tego okresu należyaplikować o zdjęcie warunku i przyznanie statusu rezydenta. Jeśli ktoś nie złoży podania o zdjęcie warunku (znów ważny termin składania wniosku) lub zostanie ono rozpatrzone negatywnie - żegnaj Genia, nie ma dyskusji - małżonek 'alien' wraca, skąd przybył.

Tym razem aplikowaliśmy obydwoje:

Mąż

• i130 formularz
• G 325 A - formularz ze skróconą historią jego życia
• Oświadczenie o wsparciu małżonki finansowym itp. - i864
• zdjęcie paszportowe (znowu), kopia aktu urodzenia itp., itd.

Opłata urzędowa 420$

Ja

• i485 wniosek o przyznanie owej karty warunkowej (6 stron)
• G 325 A - formularz ze skróconą historią mojego życia
• 2 zdjęcia paszportowe
• kopia aktu urodzenia z tłumaczeniem na angielski
• kopia stron paszportu z wizą i dokumentem wjazdu
• kopia aktu ślubu
• dokumenty świadczące o naszym wspólnym zamieszkaniu - dużo by tu wymieniać....

Opłata urzędowa 985$ + 85$ biometryka

Biometryka towarzyszy każdemu etapowi procedury - w wyznaczonym terminie zgłaszałam się do Urzędu w celu pobrania moich odcisków palców, zrobienia zdjęcia mojej fizjonomii, wypełnienia krótkiego formularza - w sumie potwierdzenia, że ja to ja. Moje odciski palców mają taką urodę, że są delikatnie wyżłobione - takie mam delikatne, hrabiowskie rączki od urodzenia. Z tego powodu miałam nieprzyjemność bycia powtórnie wezwaną na ową biometrykę. Na szczęście płacić drugi raz 85$ nie trzeba było.

Razem z dokumentami wymienionymi powyżej, złożyłam wniosek o pozwolenie na pracę i 765 (+ 2 zdjęcia paszportowe do tego), który dosyć szybko rozpatrzono pozytywnie.

Za każdym razem wysyłaliśmy (pocztą) dokumenty z opcją możliwości śledzenia przesyłki w Internecie. Przynajmniej mieliśmy pewność, że nasze ważne papiery doszły na miejsce.

Rozpatrzenie wniosków związanych z uzyskaniem prawa pobytu w USA zajmuje kilka miesięcy, trzeba nastawić się na cierpliwość. Dostaliśmy w końcu oczekiwane przez nas zawiadomienie o wyznaczonym terminie rozmowy z Urzędnikiem (a właściwie Oficerem). Rozmowa ta ma decydujące znaczenie w sprawie, to znaczy czy karta warunkowa zostanie przyznana. Na rozmowę należy przybyć z walizką różnych dokumentów, którą to walizkę mieliśmy przy sobie - okazaliśmy do wglądu wymagane dowody 'pożycia razem'. O pytaniach, jakie padają w czasie takich spotkań, można czytać w sieci różne historie. Nas nie pytano na szczęście 'po której stronie łóżka śpi żona/mąż' (chociaż odpowiedź nie sprawiłaby nam problemu). Nic z tych rzeczy. Najwyraźniej jednak wątpliwości budziły, wspomniane wcześniej, moje delikatne linie odcisków palców. Co wprawiło mnie i małżonka szanownego w stan nerwowy. Ku naszemu totalnemu zaskoczeniu (coś spoza listy dokumentów w naszej walizce), polecono nam dostarczyć zaświadczenie o mojej niekaralności, wystawione przez komendę główną policji znajdującą się w miejscowości, w której wówczas mieszkaliśmy.

To był dopiero stres! Musieliśmy więc wrócić do tej naszej miejscowości (ok. 40 minut jazdy samochodem przy bezkorkowym ruchu) i znaleźć ów główny komisariat policji. Nie mieliśmy pojęcia, gdzie jest i gdzie go szukać. No i nerwy jak 150. Czy zdążymy znaleźć, czy będzie jeszcze otwarty? To był piątek, a w piątki niektóre urzędy państwowe pracują krócej/są nieczynne. Czy długo będziemy czekać na wystawienie zaświadczenia?

Przypomniało mi się wówczas to, co usłyszałam od pielęgniarki w Poznaniu: „nigdy nie wiadomo, czego można się o sobie dowiedzieć". Było to oczywiście bez sensu, bo żadnych problemów z prawem nie miałam, ale wszystko to ze stresu. Denerwowaliśmy się też, dlatego że nie wiedzieliśmy, nawet jeśli znajdziemy właściwy budynek - komendę policji, i uzyskamy zaświadczenie, czy zdążymy wrócić do Urzędu Imigracyjnego i dostarczyć je właściwemu Oficerowi przed końcem godzin urzędowania.

Na szczęście udało nam się znaleźć Komendę, dokument wydano nam (za drobną opłatą) prawie od ręki. W drodze Powrotnej do Urzędu nie było korków i zdążyliśmy dostarczyć papier do rąk własnych owego Oficera.

Teoretycznie mogliśmy zawieźć ten papier w następnym tygodniu. Wówczas jednak nasza sprawa uległaby zawieszeniu na nie wiadomo jak długo.......

Po tym wszystkim mieliśmy serdecznie dosyć. Czułam się jak przekłuty balonik, z którego uszło całe powietrze. Cieszyliśmy się jednak bardzo, kiedy dwa tygodnie później dostałam kartę warunkowego pobytu.

Krok 3 - Umiejscowienie aktu slubu w polskim Urzędzie Stanu Cywilnego (innymi słowy rejestracja małżeństwa w Polsce)

Znów studiowałam przepisy prawne - tym razem polskie. Po pierwsze dowiedziałam się, że potrzebny będzie Apostille (oraz co to jest). A jest to mianowicie urzędowe potwierdzenie prawdziwości dokumentu. Potwierdzenie takie wystawia Sekretarz Stanu, w którym się mieszka. Wypełniliśmy więc kolejny formularz, załączyliśmy urzędowo potwierdzoną kopię aktu ślubu i wysłaliśmy do biura Sekretarza Stanu. Na odpowiedź i Apostille nie czekaliśmy długo.

Opłata za Apostille: 15$

Na tym etapie potrzebne nam było także potwierdzenie kserokopii dokumentów polskich przez notariusza polsko-angielskojęzycznego. W naszej części Teksasu język polski nie jest językiem powszechnie używanym, wprost przeciwnie. Bardziej popularnym jest np. mandaryński. Niełatwo więc nam było znaleźć potrzebnego nam notariusza. Szukaliśmy takiej osoby w miejscowych firmach prywatnych i państwowych, w bankach i gdzie tylko się da. Na próżno. Bez tego nie mogliśmy aplikować. Zapytałam więc kilka osób z lokalnej Polonii (które mieszkają tu na tyle długo, by wiedzieć więcej i znać więcej ludzi niż my), czy nie wiedzą, gdzie możemy znaleźć polsko-angielskiego notariusza. W odpowiedzi usłyszałam, że nie, nie znają i nie wiedzą.

Byłam załamana. Stanęliśmy z naszymi sprawami w miejscu. Zaczęłam więc dalsze poszukiwania w Internecie. Przypadkowo natknęłam się na (otwartą wówczas) grupę Facebookową miejscowej Polonii. Ku mojemu wielkiemu zdziwieniu - te same osoby, które powiedziały mi, że nie znają polonijnego notariusza, w owej grupie, dużo wcześniej, podały namiary na taką osobę, mieszkającą  całkiem niedaleko.

Z informacji tej skorzystałam, umówiłam się na spotkanie z notariuszem. W końcu uzyskaliśmy potrzebne nam potwierdzenie - pieczątkę i podpis. Pani notariusz bardzo dziwiła się, skąd miałam jej nazwisko i numer telefonu. Powiedziałam więc zgodnie z prawdą, że dane te znalazłam na FB. Wkrótce po tym spotkaniu, status wspomnianej Facebookowej grupy polonijnej zmieniono na utajniony. Numeru telefonu notariuszki nie zachowałam. Podczas naszej rozmowy stwierdziła ona, że będzie musiała go zmienić. Dla nas było wówczas bardzo ważne, że mogliśmy dalej załatwiać nasze sprawy urzędowe. Nie, do owej grupy na FB nie przystąpiłam.

Umiejscowienie aktu ślubu dokonuje się za pomocą polskiej ambasady lub konsulatu. Kolejne dokumenty, których potrzebowaliśmy do złożenia wniosku o umiejscowienie to notarialnie potwierdzone tłumaczenia, dokonane przez zawodowego tłumacza mieszkającego w USA.

Najbliższy nam Konsulat RP znajduje się w Los Angeles. Na stronie Konsulatu dostępna jest lista tłumaczy, zamieszkałych w naszym stanie. Inna sprawa, że lista okazała się nie całkiem aktualna. W każdym razie znaleźliśmy na niej dane kontaktowe - tłumacza, którego cennik usług był dla nas do przyjęcia. Ze względu na to, iż tłumacz ten mieszka daleko od nas (znowu nikt w naszej okolicy), wkrótce dostaliśmy przetłumaczone dokumenty, dostarczone pocztą. Mogliśmy wówczas wysłać  wniosek o umiejscowienie + wymagane załączniki do Konsulatu. Po załatwieniu sprawy w Polsce dostaliśmy pocztą zwrotną polski akt ślubu wydany przez USC.

• Opłata za tłumaczenie aktu ślubu na j. polski oraz mojego aktu urodzenia na angielski + potwierdzenie notarialne tłumaczeń = 200$.
• Opłata urzędowa za umiejscowienie aktu ślubu w Polsce: 87$

Krótko po tym stracił ważność mój polski paszport. Jak już wspominałam, w Teksasie nie ma polskiej placówki konsularnej, a aplikować o polski paszport należy osobiście. Nie można zrobić tego wysyłając wniosek pocztą. Lot do Los Angeles w celu załatwienia paszportu nie wchodził w grę, musiałam więc czekać aż przedstawiciele Konsulatu przybędą w nasze strony na tzw. dyżur konsularny.

Nie wiedzieliśmy, że podczas dyżuru będą także robione zdjęcia paszportowe, dlatego udaliśmy się w tym celu do pobliskiego punktu usług fotograficznych. Zdjęcie do polskiego paszportu (ma inne wymiary niż do paszportu amerykańskiego) w centymetrach? Nie robimy takich. Pracownik punktu szukał w komputerze i szukał - polskich wymiarów zdjęcia paszportowego (to, że podaliśmy te wymiary nie liczyło się). Na liście dostępnych usług Polski nie było. Widziałam jakie inne kraje europejskie były wymienione w oprogramowaniu sklepowym. Wróciliśmy do domu. Sprawdziłam (Internet oczywiście), że zdjęcie do francuskiego paszportu  ma takie same wymiary jak polskie. Wróciliśmy więc do punktu usługowego i zamówiliśmy 'francuskie' zdjęcie paszportowe. Zrobiono, ale wyciąć je musieliśmy sami w domu. Linijka w wycinarce sklepowej ustawiona bowiem była w calach, a nie w cm.

Zrobienie zdjęcia paszportowego - niby pestka. Straciliśmy pół dnia na cos, co normalnie zajmuje parę minut. Jednak dzięki temu, że na dyżur konsularny przybyliśmy z gotowym zdjęciem paszportowym, nie musieliśmy długo czekać w kolejce, by załatwić co trzeba.

Opłata za wydanie paszportu polskiego: 119$

Krok 4 - zdjęcie warunku z karty stałego pobytu

W czasie 90 dni przed upływem ważności karty warunkowej (zanim upłynie termin dwóch lat od jej wydania), należy aplikować o zdjęcie warunku, a tym samym o jej przedłużenie.

Naiwnie myśleliśmy, że po złożeniu następnej porcji dokumentów, przedłużenie nastąpi, mniej więcej niejako automatycznie. Nic z tych rzeczy.

Co wysłałam do Urzędu tym razem:

• formularz i751 (11 stron),
• zaświadczenie o mojej niekaralności (na wszelki wypadek),
• kserokopię mojej dotychczasowej karty + kopie różnych dokumentów świadczących o naszym nieprzerwanym byciu i zamieszkaniu razem,
• pisemne poświadczenia dwóch osób - w celu potwierdzenia tego samego, co wyżej.

 Opłata urzędowa 505$ + biometryka 85$ 

Jakiś czas później otrzymałam List Urzędowy, w którym informowano mnie, że przesłane przeze mnie dokumenty nie przekonały Urzędu, że zawarliśmy związek małżeński w dobrej wierze (= z uczciwych powodów). Z listu dowiedziałam się też, iż jeśli w wyznaczonym terminie nie przekonam Urzędu co do prawdziwości naszego 'matrymonium' (nie prześlę więcej papierów), to moja sprawa zostanie odrzucona, a ja deportowana.

Nie powiem jak się wtedy czułam. Jak mam przekonać urzędników, że kocham męża, on mnie, a całą papierologiczną drogę przez mękę przechodzimy, bo chcemy uczciwie być razem? Mąż się tak wtedy zdenerwował, że nie był w stanie zjeść ani obiadu, ani nic w ogóle do końca tego dnia.

No cóż, zapakowaliśmy w bardzo dużą kopertę jeszcze więcej dokumentów i wysłaliśmy pod wskazany adres. Mieliśmy też nadzieję, że tym razem to wystarczy, by przekonać odpowiednie władze o naszych uczciwych intencjach.

W czasie oczekiwania na rozpatrzenie mojego wniosku wygasła niestety moja tymczasowa, warunkowa zielona karta. Miałam wówczas cos do załatwienia w banku. Zaopatrzona w 'starą' kartę oraz List Urzędowy informujący o tym, że moja sprawa jest w toku - i, że, ogólnie rzecz biorąc, 'jestem legalna'. Niestety w banku załatwiono mnie odmownie - powód: nieważna karta pobytu. Z Listem Urzędowym się zapoznano, ale przepisy bankowe wymagają od klienta okazania ważnego dowodu tożsamości ze zdjęciem, a ja takiego nie miałam. Siedząc wtedy przed urzędnikiem bankowym poczułam się okropnie. Nie miałam ochoty na walkę z wiatrakami. Wyszłam z banku, bo zwyczajnie chciało mi się płakać.

Po mniej więcej dziewięciu miesiącach od dnia złożenia aplikacji, dostałam w końcu bezwarunkową kartę stałego pobytu.

Krok 5 - Coraz bliżej do finału

 

Upłynęły trzy lata od przyznania mi statusu rezydenta i przyszedł czas na to, by aplikować w sprawie naturalizacji. Bardzo uważnie studiowałam wszystkie związane z tym urzędowe instrukcje, by niczego nie przeoczyć. Oprócz odpowiedniego wniosku (20 stron), do Urzędu wysłałam też 2 zdjęcia paszportowe (znowu) + kopie różnych dokumentów - kart, zezwoleń, stron z paszportu polskiego nieaktualnego i aktualnego, stron z wizą, dowody na wspólne życie razem od początku małżeństwa itp., itd. Nie chciałam, by i tym razem Urząd miał co do mnie jakiekolwiek wątpliwości.

Opłata urzędowa 595$ + biometryka 85$

Tym razem wszystko poszło szybciej niż się spodziewałam. Po miesiącu miałam termin biometryki, po czterech rozmowę z Oficerem + test wiedzy. Ptrzygotowałam się do sparwdzianu mojej znajomosci faktów dotyczących USA więc nie było z tym żadnych problemów. Odpowiedziałam prawidłowo na wszystkie pytania. Czułam się wówczas jakbym broniła drugą pracę dyplomową. Zdałam. Co za ulga!

Po dwóch tygodniach od testu nadszedł mój Dzień Przysiegi. Uroczystość wyznaczono na bardzo wczesną godzinę poranną. By zdążyć na nią i uniknąć ewentualnych problemów związanych ze wzmożonym natężeniem ruchu drogowego w czasie, gdy większość ludzi spieszy do pracy; robotami na drodze; nieprzewidzianymi korkami czy wypadkiem (zdarza się tu często) blokującym całą autostradę, wyruszyliśmy w drogę już po szóstej rano.

Ceremonia ślubowania była dość podniosła, ale też i miła. Nie chciało mi się wierzyć, że w końcu, po tych kilku latach zmagań z przepisami, dotarliśmy do pozytywnego finału.

W Internecie można znaleźć opowieści o małżeństwach, które nie przetrwały stresów i obciążeń związanych z postępowaniem imigracyjnym. Jestem bardzo dumna z tego, co razem z mężem osiągnęliśmy. I bardzo się cieszę. Także z tego, że już o tym wszystkim nie musimy myśleć.

W tekście nie podałam kosztów, jakie ponieśliśmy w związku z robieniem zdjęć paszportowych, uzyskaniem potwierdzonych kopii dokumentów, opłatami pocztowymi, dojazdami, opłatami za noclegi w Poznaniu i W-wie itp. Sumując wszystko razem, koszty postępowania urzędowego wyniosły nas grubo ponad 4000$. Informacje o cenach i kosztach podaję wyłącznie "ku pamięci' - w celach informacyjno-kronikarskich.

Ilosć stresu jaka temu wszystkiego towarzyszyła często sięgała zenitu i jest zupełnie niewymierna. Nie da się jej wyrazić w żdnej mierze.

PS

Po ceremonii chciałam zrobić sobie zdjęcie do nowego paszportu - pomyślałam: 'jestem ładnie ubrana, akurat do zdjęcia'. Okazało się, że byłam ubrana źle - za jasny strój i w dodatku bez rękawów. Nie ma lekko. Trzeba było jechać do domu się przebrać :-).

Aby oficjalnie zaistnieć jako obywatel, należy czekać aż uaktualnione zostaną dane w urzędowym systemie komputerowym. Do tego czasu jest się obywatelem, ale też i oficjalnie się nim nie jest. Nie można załatwiać żadnych spraw urzędowych.

Post ten powstał na podstawie naszych doświadczeń i przeżyć. W żadnym razie nie może i nie ma być to przewodnik dotyczący procedury imigracyjnej. W celu zapoznania się ze szczegółowymi przepisami i instrukcjami dotyczącymi postępowania wizowego należy przestudiować strony internetowe: uscis.gov.

Movies Monthly: July

Our Movies of July:

Schindler's List - directed by Steven Spielberg,

Woman in Gold - directed by Simon Curtis,

Farscape: The Peacekeeper Wars - directed by Brian Henson

Apocalypse WWI - written by Isabelle Clarke and Daniel Costelle.

Trees in July

In July, we finished watching Farscape. We not only managed to see the episodes we had missed, we also watched the final, 4th season. The two parts of The Peacekeeper Wars were like two cherries at the top of a great cake. They were the best of all the series!
Anyway, I think Farscape is the best SF series ever and I do not really know why we had not heard about it before. Maybe it was not advertised much?

Teenage Mutant Ninja Turtles - the turtles' costumes seem so obsolete nowadays...

Scream - we usually do not watch horrors. This one could be better, even being a horror. What spoilt the entire film (at least in my opinion), was the age of 'teenage' cast. The actors in their twenties/ thirties pretending high school kids were not convincing to me at all. The worst part of it were the men, who might be 30+, trying to copy 'brainless' teenage behavior. That was why I found the horror funny and rather fake instead of thrilling.

The Tunnel is based on the Swedish series The Bridge which I saw in Poland. Fortunately, the plot of The Tunnel is not a total copy of the original idea. It has been altered in a way which makes watching the series interesting and involving.

Apocalypse WWI - the two part documentary is a compilation of the original movies shot during the war. My great grandpa fought in WWI.  He lived in the part of Poland which was under Prussian rule, that was why he was drafted into the Prussian army. Like many other soldiers, great grandpa never came back home from the war. He was killed somewhere, maybe in some French forests. We do not know exactly where. All in all, whenever I watch video materials showing real WWI scenes and battlefields, I tend to think: ' Maybe one of those soldiers or dead corpses was him - Anton Dybowski, my great grandpa?'

My great grandfather

Colors (related to movie genres) which I use in my diary notes:

Action
Adventure
Comedy
Documentary
Detective/Crime Story
Drama
Biography
Fantasy, SF
Family
History
Horror
Musical/Concert
Thriller
War 
Western
Cartoon

420. Farscape: PK Tech Girl - 1999 (SF, adventure)
421. Farscape: Thank God It's Friday Again - 1999 (SF, adventure)
422. 007: Tomorrow Never Dies - 1997 (action)
423. Gentleman Prefer Blondes - 1953 (comedy)
424. Farscape: I, E.T. - 1999 (SF, adventure)
425. The Rundown - 2003 (comedy, action)
426. Some Like It Hot - 1959 (comedy)
427. In Harm's Way - 1965 (war)
428. Desperado - 1995 (action)
429. Midsomer Murders: Midsomer Rhapsody, part 1 - 2005 (detective story)
430. Midsomer Murders: Midsomer Rhapsody, part 2 - 2005 (detective story)

431. K-9 - 1989 (comedy)
432. Scream - 1996 (horror)
433. A Tale of Two Kittens - 1942 (cartoon)
434. A Corny Concerto - 1943 (cartoon)
435. A Rabbit Who Came to Supper - 1942 (cartoon)
436. The Three Bears - 1935 (cartoon)
437. The Impatient Patient - 1942 (cartoon)
438. The Case of Missing Hare - 1942 (cartoon)
439. The New Three Stooges - 1965 (family/cartoon)
440. another old (cartoon)

441. The Enchanted Square - 1945 (cartoon)
442. Casper: The Friendly Ghost - 1945 (cartoon)
443. Scrapily Married - 1945 (cartoon)
444. The Tunnel - part 1 - 2016 (crime story)
445.  Farscape: DNA Mad Scientist - 1999 (SF, adventure)
446.  Farscape: They've Got a Secret - 1999 (SF, adventure)
447. The Tunnel - part 2 - 2016 (crime story)
448. The Tunnel - part 3 - 2016 (crime story)
449. Shrek 2 - 2004 (family, animation)
450. Triple Cross - 1966 (war)

451. Teenage Mutant Ninja Turtles - 1990 (family)
452. Midsomer Murders: The House in the Woods, part 1 - 2005 (detective story)
453. Midsomer Murders: The House in the Woods, part 2 - 2005 (detective story)
454. Seinfeld - Pilot - 1989 (comedy)
455. Seinfeld: The Steakout - 1990 (comedy)
456. Seinfeld: The Robbery - 1990 (comedy)
457. Seinfeld: The Male Unbonding - 1990 (comedy)
458. Seinfeld: The Stock Tip - 1990 (comedy)
459. Seinfeld: The Ex-Girl Friend - 1991 (comedy)
460. Seinfeld: The Pony Remark - 1991 (comedy)

461. Seinfeld: The Jacket - 1991 (comedy)
462. Seinfeld: The Phone Message - 1991 (comedy)
463. Seinfeld: The Apartment - 1991 (comedy)
464. Seinfeld: The Statue - 1991 (comedy)
465. Seinfeld: The Revenge - 1991(comedy)
466. The Brothers Karamazov - 1958 (drama)
467. Paddington - 2014 (family)
468. Seinfeld: The Heart Attack - 1991 (comedy)
469. Seinfeld: The Deal - 1991 (comedy)
470. Farscape: The Peacekeeper Wars, part 1 - 2004 (SF, adventure)

471. Farscape: The Peacekeeper Wars, part 2 - 2004 (SF, adventure)
472. Black Mass - 2015 (biography, crime)
473. Seinfeld: The Baby Shower - 1991 (comedy)
474. Seinfeld: The Chinese Restaurant - 1991 (comedy)
475. The Tunnel - part 4 - 2016 (crime story)
476. Seinfeld: The Stranded- 1991 (comedy)
477. Endeavour II: Trove - 2014 (detective story)
478. Endeavour II: Nocturne - 2014 (detective story)
489. Endeavour III: Trove - 2014 (detective story)
480. Endeavour III: Ride - 2016 (detective story)

481. Endeavour III: Arcadia - 2016 (detective story)
482. Endeavour III: Prey - 2016 (detective story)
483. Endeavour III: Code - 2016 (detective story)
484. Shrek The Third - 2007 (family/ animation)
485. Heaven Can Wait - 1978 (comedy)
486. The War - 1994 (drama)
487. The Odd Couple - 1968 (comedy)
488. The Alamo, part 2 - 1960 (history)
499. The Roman Invasion of Britain: Dominion - 2009 (documentary)
500. The Roman Invasion of Britain: Onslaught - 2009 (documentary)

501. Special Agent - 1935 (crime story)
502. The Tunnel - part 5 - 2016 (crime story)
503. We Who Are About to Die - 1937 (crime story)
504. The Roman Invasion of Britain: Revolt - 2010 (documentary)
506. Schindler's List - 1993 (drama)****
507. Everest - 2015 (drama)
508. Still the King: Gues Who's Coming to Dinner - 2016 (comedy)
509. Still the King: Take Your daughter to Your Work Day - 2016 (comedy)
510. Still the King: A Family a Fair - 2016 (comedy)

511. Five Graves to Cairo - 1943 (war)
512. Buck Privates - 1941 (comedy, musical)
513. Entourage - 2015 (comedy)
514. Shallow Water Invasion - 2016 (documentary)
515. The Ipcress File - 1965 (thriller)
516. Wrath of a Great White Serial Killer: Sharkopedia - 2016 (documentary)
517. Woman in Gold - 2015 (biography, drama)****
518. Still the King: The King Has Left the Building - 2016 (comedy)
519. Still the King: Mother Trucker - 2016 (comedy)
520. Still the King: Hands on a Hard Vessel - 2016 (comedy)

521. The Absent Minded Professor - 1961 (comedy)
522. MacGyver: Harry's Will - 1990 (adventure)
523. Nazi Secret Files: Hitler and the Aryan Myth - 2016 (documentary)
524. Trouble Makers - 1948 (comedy)
525. The Love Parade - 1929 (musical)
526. Nazi Secret Files: Hitler's Death Ray - 2016 (documentary)
527. Forbidden History: Hitler: Suicide or Survivor? - 2016 (documentary)
528. Meet the Hitlers - 2014 (documentary)
529. Asphalt Jungle - 1950 (crime story)****
530. Forbidden History: The Real Arch of Covenant - 2016 (documentary)

531. It's Always Fair Weather - 1955 (musical)
532. Sudden Death - 1995 (action)
533. Apocalypse WWI, part 1 - 2016 (documentary)****
534. Apocalypse WWI, part 2 - 2016 (documentary)****
535. Billy Budd - 1962 (drama)
534. The Tunnel - part 6 - 2016 (crime story)

World & Stamps - Twins Drawer Collection: Dorsten

World & Stamps - Twins Drawer Collection: Dorsten: This postcard made my day! Such lovely greetings from Polish Ladies Abroad Club co-member..... Besides, I learned about a city in Germany w...

Postaci Amerykańskiego Komiksu: Cudowna Kobieta

W dzisiejszym odcinku mojej mini serii komiksowej przedstawiam panią, która w przeciwieństwie do innych żeńskich postaci komiksu amerykańskiego, nie jest bohaterką drugoplanową. Cudowna Kobieta, a także bogini, ma własną serię przygód, których jest centralną postacią.

Tytuł / imię i nazwisko: Księżniczka Amazonek/ Diana / Diana Prince

Pochodzenie: Amazonka, kobieta - bogini
Rok urodzenia: 1941
Miejsce urodzenia: (fikcyjna) rajska wyspa Themyscira

Krewni:

• Matka: Królowa Hippolyta
• Ojciec: (według niektórych wersji) Zeus
• Ciotki: Antiope i Menalippa
• Mąż: Steve Trevor
• Córka: Hippolyta

Wykonywane zawody: kobieta biznesu, astronautka, agentka wywiadu wojskowego, pracownica cywilna biura Narodów Zjednoczonych.

Umiejętności i zdolności: nadprzyrodzona sprawność i wytrzymałość fizyczna, refleks i siła. Mistrzyni walki wręcz.

Atrybuty: lasso prawdy, niezniszczalne/kuloodporne bransolety, miecz i tarcza.

Trenerką Księżniczki była jej matka, królowa Hippolyta. Cudowna Kobieta przyjęła imię i nazwisko pielęgniarki (Diana Prince), którą spotkała w 1942 r. w USA. W czasie drugiej wojny światowej Wonder Woman walczyła ze szpiegami państw Osi. Późnej pracowała także dla Narodów Zjednoczonych. Miała wiele licznych przygód, w których wykazywała się swymi niezwykłymi umiejętnościami i bohaterstwem. Była też założycielką Ligi Sprawiedliwości. Walczyła o miłość, pokój i sprawiedliwość.

Wonder Woman była nieśmiertelną boginią do czasu małżeństwa ze Steve’em. Podejmując decyzję o zawarciu związku małżeńskiego, poświęciła dla niego dar nieśmiertelności. Po ślubie zaczęła się więc starzeć tak jak inni ludzie. Proces ten postępował jednak w jej przypadku bardzo wolno.

W latach 60 wydano serię komiksów, w których przedstawiono przygody Cudownej Kobiety - istoty śmiertelnej.

Super Sashie Wonder Woman